Obecnie nawet 2,3 miliarda osób na świecie aktywnie spożywa alkohol. Pociąga to za sobą nie tylko konsekwencje zdrowotne, ale także socjoekonomiczne oraz generuje ogromne koszty w systemach ochrony zdrowia na całym świecie. Nadmierne spożycie alkoholu wymieniane jest jako czynnik rozwoju chorób sercowo-naczyniowych i metabolicznych, które wchodzą w skład zespołu metabolicznego. Zespół metaboliczny definiowany jest jako obecność u pacjenta otyłości brzusznej, nadciśnienia, hiperlipidemii oraz zaburzonej tolerancji glukozy. Jest to stan, który w istotnym stopniu przyczynia się do śmiertelności dotkniętych nim pacjentów. Z uwagi na jego rozpowszechnienie starano się określić wpływ spożywania alkoholu na każdy z parametrów wchodzących w skład zespołu metabolicznego. Otyłość brzuszna u pacjentów pijących zależy od ilości spożytego alkoholu. Duże i bardzo duże dawki alkoholu wpływają na zwiększenie obwodu brzucha. Ciśnienie tętnicze osiąga wyższe wartości przy nadmiernym spożywaniu alkoholu, a pacjenci pijący długofalowo mają większą szansę na rozwój nadciśnienia. Spożycie alkoholu ma także związek z rozwojem cukrzycy typu 2, szczególnie u mężczyzn. Niektóre z wyników wskazują natomiast, że umiarkowane spożycie alkoholu może być związane ze zmniejszonym ryzykiem cukrzycy zwłaszcza u kobiet, jednak obserwacje te wymagają jeszcze dalszych badań. Wysokie dawki alkoholu przyczyniają się do rozwoju hipertriglicerydemii. Niejednoznaczny jest wpływ alkoholu na cholesterol frakcji lipoprotein o wysokiej gęstości, gdyż dostępne wyniki badań dostarczają sprzeczne wnioski. Z powodu rozbieżności w aktualnie dostępnych źródłach, prowadzenie dalszych badań jest konieczne dla lepszego zrozumienia wpływu ilości i częstości spożywania alkoholu na ryzyko rozwoju zespołu metabolicznego i jego poszczególnych składowych. Alkohol — w jakiejkolwiek formie i ilości — ze względu na swoje szkodliwe działanie na stan zdrowia, nie może być zalecany celem profilaktyki i leczenia u pacjentów z zespołem metabolicznym lub jakąkolwiek jego składową.