Wskaźnikiem de Ritisa nazywa się wynik uzyskany z dzielenia (ilo raz) wartości transaminazy asparaginianowej (AspAT) przez wartość transaminazy alaninowej (ALT). Jego głównym zastosowaniem w praktyce klinicznej jest określanie etiologii i zaawansowania chorób wątroby. Celem przeglądu jest analiza dotychczasowych badań dotyczących potencjalnych zastosowań wskaźnika de Ritisa, w tym niezwiązanych z różnicowaniem etiologii chorób wątroby. W celu analizy dostępnych publikacji dotyczących tematyki tego zagadnienia, skorzystano z dwóch podstawowych baz piśmiennictwa — PubMed oraz GoogleScho lar. Do pr zeszukania bazy danych zastosowano 2 słowa kliczowe: de Ritis ratio oraz de Ritis index. W literaturze przedmiotu opisano zastosowanie wskaźnika de Ritisa jako czynnika rokowniczego dla wielu stanów chorobowych. Najsilniejsze dowody (usystematyzowane w metaanalizach) przedstawiono dla nowotworów urologicznych i infekcji COVID-19. Słabsze dowody, zazwyczaj oparte na badaniach retrospektywnych, dotyczą wielu chorób z takich dziedzin jak kardiologia, nefrologia, onkologia, choroby zakaźne, medycyna ratunkowa i toksykologia. Mnogość chorób i stanów klinicznych, w któr ych znaczenie wskaźnika de Ritisa jako czynnika prognostycznego jest potwierdzone (najsilniej dla nowotworów urologicznych oraz infekcji COVID-19), może podkreślać znaczenie wątroby i jej przemian biochemicznych dla dobrostanu człowieka. Z przytoczonych badań wyłania się obraz wskaźnika de Ritisa jako uniwersalnego markera rokowniczego, podsumowującego status chorobowy danego pacjenta. Tym niemniej, korelacje te dla większości stanów chorobowych uzyskane zostały w pojedynczych lub nielicznych badaniach retrospektywnych — wymagają więc potwierdzenia w prospektywnych badaniach wieloośrodkowych, w tym metaanalizach.