Niewydolność serca (HF) jest chorobą przewlekłą, postępująca, z okresami dekompensacji i remisji, prowadzącą do niepełnosprawności, a w wielu przypadkach do wykluczenia społecznego pacjentów. Liczba zachorowań na HF stale rośnie, czyniąc to schorzenie prawdziwą epidemią XXI wieku. HF jest najczęstszą, bezpośrednią przyczyną zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych. Koszty leczenia pacjentów z HF są wysokie, do tego dochodzą jeszcze koszty wynikające z absencji chorobowych w miejscu pracy pacjentów z HF ponoszone przez wszystkich podatników. Śmiertelność pacjentów z HF jest wysoka i osiąga 40% w ciągu 5 lat od rozpoznania. Rekomendacje Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego opublikowane w sierpniu 2021 roku rewolucjonizują leczenie pacjentów z HF z zredukowaną frakcją wyrzutową lewej komory (HFrEF). Obecnie zaleca się jak najszybsze włączenie pełnej terapii złożonej z: inhibitora konwertazy angiotensyny (ACE-I) lub antagonisty receptora dla angiotensyny i inhibitora neprilizyny (ARNI) w połączeniu z beta-blokerem, antagonistą receptora mineralokortykoidowego (ARB) oraz inhibitorem kotransportera sodowo-glukozowego typu 2 (SGLT2i). Leki te redukują śmiertelność, poprawiają przeżycie, redukują ryzyko hospitalizacji z powodu HF oraz zmniejszają objawy u pacjentów z HFrEF. Leki te są zalecane wszystkim chorym z HFrEF. Pozostałe leki stosowane w leczeniu pacjentów z HF są stosowane w zależności od zindywidualizowanych potrzeb pacjentów zgodnie z zasadą fenotypowania. Podsumowując, nowe wytyczne upraszczają schemat terapeutyczny HFrEF wskazując podstawowe leczenie zalecane wszystkim chorym (ACE-I/ARNI+BB+MRA+SGLT2i). Pozostawiają jednak możliwość dalszej indywidualizacji terapii w zależności od potrzeb pacjenta.