Najnowsze badania wskazują na istnienie istotnej statystycznie zależności między narażeniem na hałas, zarówno środowiskowy jak i zawodowy, a zwiększonym ryzykiem rozwoju chorób układu krążenia, zwłaszcza choroby niedokrwiennej serca i nadciśnienia tętniczego. Celem badania była ocena ciśnienia tętniczego i jego rytmu dobowego u pracowników eksponowanych zawodowo na hałas. Badaniem objęto 100 mężczyzn: 50 losowo dobranych pracowników z działów produkcyjnych, eksponowanych na hałas o natężeniu 89,2-92,6 dB w wieku 35,0±8,1 lat oraz 50 również losowo dobranych osób w wieku 36,0±7,0 lat, z tego samego zakładu, zatrudnionych w magazynie i nienarażonych na hałas. U wszystkich osób przeprowadzono badanie lekarskie podmiotowe i przedmiotowe, określono stężenie cholesterolu całkowitego, frakcji HDL i LDL, triglicerydów oraz glukozy na czczo oraz 24-godz. monitorowanie ciśnienia tętniczego (ABPM). Nie wykazano istotnych różnic między grupą eksponowaną na hałas, a grupą kontrolną pod względem ciśnienia tętniczego w badaniu lekarskim, masy ciała (BMI), stężenia cholesterolu całkowitego i jego frakcji (HDL, LDL), triglicerydów, stężenia glukozy na czczo. Natomiast ciśnienie skurczowe i rozkurczowe w okresie doby, dnia i w nocy, oraz tętno w okresie doby i dnia były istotnie wyższe w grupie eksponowanej na hałas. Istotnie więcej pracowników eksponowanych miało podwyższone (ponad wartości referencyjne) ciśnienie skurczowe i rozkurczowe w okresie dnia i ciśnienie skurczowe w nocy. U 66% osób z prawidłowym ciśnieniem skurczowym w pomiarze jednorazowym i u 30% osób z prawidłowym ciśnieniem rozkurczowym stwierdzono zbyt wysokie wartości ciśnienia w okresie dnia w badaniu ABPM. W grupie kontrolnej nie zaobserwowano tak dużych rozbieżności w wynikach między tymi metodami. Uzyskane wyniki wskazują, że u osób eksponowanych zawodowo na hałas standardowy pomiar ciśnienia tętniczego powinien być uzupełniony badaniem ABPM.