Tom 14, Nr 2 (2020)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2020-04-02

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 8673
Wyświetlenia/pobrania artykułu 1115
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Rola pielęgniarki w edukacji pacjenta po zawale serca ze współistniejącą cukrzycą typu 2

Katarzyna Barbara Bigus1, Malwina Anna Nowogrodzka1
Forum Medycyny Rodzinnej 2020;14(2):88-95.

Streszczenie

Wstęp: Choroby metaboliczne oraz schorzenia układu sercowo-naczyniowego są ze sobą powiązane. Wpływają w znaczny sposób na życie chorych przyczyniając się do wystąpienia niebezpiecznych powikłań mogących być przyczyną śmierci. W celu uniknięcia wystąpienia sytuacji zagrażającej życiu pacjenta prowadzona jest edukacja na tematy dotyczące istoty chorób, stylu życia oraz profilaktyki powikłań. Cel: Celem niniejszej pracy jest ukazanie roli pielęgniarki w edukacji pacjenta po zawale mięśnia sercowego z współistniejącą cukrzycą typu 2. Metoda: W niniejszej pracy wykorzystano metodę przeglądu piśmiennictwa. W niesystematycznej analizie piśmiennictwa posłużono się dostępnymi bazami internetowymi, takimi jak: Google Scholar, PubMed. Podsumowanie i wnioski: Wystąpienie zawału mięśnia sercowego koreluje z współwystępowaniem cukrzycy typu 2 poprzez stymulowanie procesów zapalnych i prozakrzepowych w naczyniach krwionośnych. Jest to związane z występowaniem insulinooporności, utrwalonej hiperglikemii, otyłości wisceralnej oraz zaburzeń gospodarki lipidowej. Problemy pielęgnacyjne pacjenta po zawale mięśnia sercowego z współistniejącą cukrzycą są niejednokrotnie ściśle powiązane z deficytem wiedzy chorego, a działania edukacyjne pielęgniarki pozwalają zapobiec wystąpieniu wielu problemów pielęgnacyjnych. Na podstawie analizy dostępnej literatury wyraźnie widać, że kwestią kluczową opieki pielęgniarskiej nad chorym po zawale mięśnia sercowego z współistniejącą cukrzycą jest edukacja, udzielenie wsparcia, obniżenie poziomu lęku i zapobieganie powikłaniom.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF

Referencje

  1. Grzeszczak W. Ryzyko rozwoju cukrzycy oraz jej powikłań — co nowego opublikowano na ten temat na początku 2011 roku? Via Medica, Gdańsk. 2011; 8: 132–138.
  2. Szymborski J. Zachorowalność i umieralność na choroby układu krążenia a sytuacja demograficzna Polski. Rządowa Rada Ludnościowa. Warszawa. 2015.
  3. Kaszuba D, Nowicka A. Pielęgniarstwo kardiologiczne. Podręcznik dla studiów medycznych. PZWL, Warszawa 2011.
  4. Pacholczyk M, Ferenc T, Kowalski J. Zespół metaboliczny. Część I: Definicje i kryteria rozpoznawania zespołu metabolicznego. Epidemiologia oraz związek z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych i cukrzycy typu 2. Postepy Hig Med Dosw. 2008; 62: 530–542.
  5. Pres D. Gąsior M., Poloński L. Zaburzenia lipidowe w przebiegu cukrzycy typu 2 a współwystępowanie nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca i otyłości. Endokrynologia, Otyłość, Zaburzenia Przemiany Materii, Gdańsk. 2006; 2(3): 86–93.
  6. Sieradzki J. Cukrzyca — kompendium. Via Medica, Gdańsk 2009.
  7. Wytyczne dotyczące diagnostyki i leczenia ostrych zespołów wieńcowych bez uniesienia odcinka ST. Medycyna Praktyczna, Cholerzyn. 2015; 73(12): 1207–1294.
  8. Sikora-Frąc M., Budaj A. Postępowanie w ostrych zespołach wieńcowych u chorych z cukrzycą typu 2. Postępy Nauk Medycznych, Warszawa. 2015; 28(11): 51–55.
  9. Thygesen K. Czwarta uniwersalna definicja zawału serca. Via Medica, Gdańsk 2018.
  10. Pres D. Gąsior M., Poloński L., Zaburzenia lipidowe w przebiegu cukrzycy typu 2 a współwystępowanie nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca i otyłości. Endokrynologia, Otyłość, Zaburzenia Przemiany Materii, Gdańsk. 2006; 2(3): 86–93.
  11. Rezner A, et al. Edukator zdrowia w podstawowej opiece zdrowotnej jako szansa na podniesienie poziomu promocji zdrowia i profilaktyki w Polsce. Probl Hig Epidemiol. 2013; 94(3): 407–412.
  12. Filipek B. Postępy w farmakoterapii cukrzycy typu 2 i chorób układu sercowo-naczyniowego w cukrzycy. Farm Pol, Warszawa. 2009; 65(6): 425–438.
  13. Michalski P, Kosobucka A, Nowik M, et al. Edukacja zdrowotna pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego. Folia Cardiologica. 2017; 11(6): 519–524.
  14. Ślusarska B, Zboina B. Opieka pielęgniarska wobec pacjenta z chorobą przewlekłą. In: Zarzycka D, Zboina B. ed. Podstawy pielęgniarstwa. PZWL, Warszawa 2017: 609–622.
  15. Ryś B, Kudłacik B, Fraś M, et al. Oczekiwania odnośnie edukacji zdrowotnej. Problemy Pielęgniarstwa. 2014; 4(22): 496–502.
  16. Włodarek D, Lange E, Kozłowska L, Głąbska D. Dietoterapia. PZWL, Warszawa 2014.
  17. Karłowicz A, Korzon-Burakowska A, Skuratowicz-Kubica A, et al. Świerblewska E., Burakowski I. Poziom wiedzy na temat zespołu stopy cukrzycowej u chorych na cukrzycę typu 2. Diabetologia Praktyczna, Gdańsk. 2010; 11(4): 109–117.
  18. Salwa A, Babiarz A, Nowak-Starz G. Rola pielęgniarki w przygotowaniu pacjenta w podeszłym wieku z cukrzycą do samoopieki. Pielęgniarstwo Polskie. 2017; 65(3): 558–562.
  19. Zarzycki W, Popławska E. Edukacja terapeutyczna chorych na cukrzycę. Diabetologia Praktyczna, Gdańsk. 2002; 2: 21–26.
  20. Dziemidok P, Jaworska J, Cygan J. Uwarunkowania wpływu samokontroli glikemii na wskaźnik wyrównania metabolicznego cukrzycy w praktyce ambulatoryjnej. Medycyna Metaboliczna, Warszawa. 2006; 10(4): 1–6.
  21. Tyszka Z. Rodzina w czasach szybkich przemian. Roczniki Socjologii Rodziny, UAM, Poznań. 2002; 13: 209–228.
  22. Kwissa Z. Jakość życia uwarunkowana stanem zdrowia u osób chorych na cukrzycę. Psychologia jakości życia, Warszawa. 2006; 5(1): 119–132.
  23. Skorupska S, Chomiuk T, Mamcarz A. Czy sport to zdrowie dla chorego na cukrzycę? Przegląd Kardiodiabetologiczny, Poznań. 2008; 3: 232–236.
  24. Makowiec-Dąbrowska T. Wpływ aktywności fizycznej w pracy i życiu codziennym na układ krążenia. Forum Medycyny Rodzinnej, Gdańsk. 2012; 6(3): 130–138.
  25. Kłosiewicz-Latoszek L, Cybulska B. Wpływ zdrowego stylu życia na zmniejszenieryzyka zgonów sercowo-naczyniowych. Choroby Serca i Naczyń, Gdańsk. 2012; 9(5): 273–281.
  26. Stelmach M. Rola aktywności fizycznej w profilaktyce otyłości oraz innych przewlekłych chorób niezakaźnych. Człowiek i Zdrowie, Biała Podlaska. 2010; 4(1): 50–67.
  27. Plewa M, Markiewicz A. Aktywność fizyczna w profilaktyce i leczeniu otyłości. Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii, Gdańsk. 2006; 2(1): 30–37.
  28. Jaźwa P, Kwolek A, Misior A. Rehabilitacja jako składowa leczenia i prewencji neuropatii cukrzycowej. Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów. 2005; 2: 188–192.
  29. Trzos E, Kurpesa M. Rechciński T., Wierzbowska-Drabik K. Wpływ rehabilitacji fizycznejna podatność tętnic u chorych po zawale serca. Folia Cardiologica, Gdańsk. 2007; 2(10): 492–497.
  30. Wciórska J, Pużyński S. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. Vesalius, Kraków. 2000.
  31. Kara I, Zysnarska M, Borkowicz M, et al. Palenie tytoniu wśród osób hospitalizowanych z powodu choroby niedokrwiennej serca. Przegląd Lekarski, Kraków. 2009; 66(10): 727–728.