Leki przeciwpłytkowe w leczeniu i profilaktyce udaru niedokrwiennego mózgu.

Streszczenie

Patologia funkcji płytek krwi odgrywa istotną rolę w patogenezie udaru niedokrwiennego mózgu. Bezdyskusyjny jest związek między ich nadmierną aktywacją i agregacją, a procesem powstawania blaszki miażdżycowej i w efekcie zwiększonym ryzykiem udaru mózgu na tle niezatorowym. Terapia przeciwpłytkowa jest standardem postępowania i ma ugruntowaną pozycję zarówno w leczeniu ostrej fazy, jak i w profilaktyce wtórnej udaru niedokrwiennego mózgu. Najczęściej stosowany jest w tym celu kwas acetylosalicylowy, niemniej jednak w niniejszej publikacji omówiono także możliwości zastosowania innych leków przeciwpłytkowych.