W ciągu ostatnich trzech dekad w krajach rozwiniętych znacznie wzrosła liczba osób cierpiących
na atopowe zapalenie skóry (AZS), według niektórych autorów nawet trzykrotnie.
Oszacowano, że w krajach uprzemysłowionych na atopowe zapalenie skóry choruje nawet
15–30% dzieci oraz 2–10% dorosłych. Zmiany skórne w przebiegu AZS mają zwykle charakterystyczne
umiejscowienie i wygląd zmienionych obszarów, często towarzyszy im uporczywy
świąd. U części pacjentów choroba jest wstępem do marszu alergicznego i prowadzi
do innych chorób alergicznych, na przykład alergicznego nieżytu nosa i zapalenia zatok.
W najnowszych badaniach postuluje się związek między kształtowaniem mikrobioty jelitowej
a niektórymi chorobami o podłożu alergicznym i zapalnym. W związku z tym prowadzone
są badania nad probiotykami użytecznymi w profilaktyce i wspomaganiu leczenia AZS.
Wyniki wielu z nich potwierdzają profilaktyczne działanie szczepu Lactobacillus rhamnosus
GG u kobiet w ciąży na wystąpienie objawów u dziecka obciążoneg o w wywiadzie r yzykiem
wystąpienia AZS. Na temat samego leczenia atopowego zapalenia skóry za pomocą
zróżnicowanych szczepów probiotycznych również powstaje wiele badań, jednak większą
skuteczność wykazują preparaty wieloszczepowe i połączenie probiotyków z prebiotykami
(substancjami stymulującymi wzrost ochronnych i odżywiających nabłonek bakterii w jelitach).
Zdecydowanie indywidualne podejście do probiotykoterapii oraz diety u pacjenta
z atopowym zapaleniem skóry jest najbardziej efektywne w profilaktyce i leczeniu choroby.
Polega ono na doborze przebadanego i bezpiecznego probiotyku na podstawie wyniku badania
mikrobioty jelitowej pacjenta oraz ustaleniu indywidualnej diety na podstawie analizy
nadwrażliwości pokarmowych.