dostęp otwarty
Niedożywienie szpitalne. Metody oceny stanu odżywienia
Afiliacje- Zakład Żywienia Człowieka, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Erazma Ciołka 27, 01–445 Warszawa, Polska
- Zakład Żywienia Człowieka, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Erazma Ciołka 27, 01–445 Warszawa, Polska
dostęp otwarty
Streszczenie
Występowanie niedożywienia wśród hospitalizowanych pacjentów jest zjawiskiem powszechnym. Ocenia się, że około 35–55% chorych przyjmowanych do szpitala jest niedożywionych, a około 20% z nich odznacza się ciężkim niedożywieniem wymagającym natychmiastowego leczenia [1]. Ubytek masy ciała oraz ogólnoustrojowe następstwa niedożywienia są bezpośrednią przyczyną zmniejszenia skuteczności leczenia zarówno farmakologicznego, jak i operacyjnego [2, 3]. Wdrożenie prawidłowej opieki żywieniowej w odpowiednim czasie przeciwdziała rozwojowi negatywnych skutków związanych z niedożywieniem, dlatego też jego wczesne rozpoznanie powinno stać się priorytetowym zadaniem personelu medycznego [4]. Aktualnie dysponujemy wieloma metodami umożliwiającymi ocenę stanu odżywienia. Wśród nich wymienić można badania ankietowe służące do przesiewowej oceny stanu odżywienia, wywiad żywieniowy, pomiary antropometryczne, szczegółowe badania składu ciała oraz badania laboratoryjne. Celem niniejszej pracy było przedstawienie opisu dostępnych metod oceny stanu odżywienia oraz wskazanie celowości ich zastosowania w identyfikacji niedożywienia.
Streszczenie
Występowanie niedożywienia wśród hospitalizowanych pacjentów jest zjawiskiem powszechnym. Ocenia się, że około 35–55% chorych przyjmowanych do szpitala jest niedożywionych, a około 20% z nich odznacza się ciężkim niedożywieniem wymagającym natychmiastowego leczenia [1]. Ubytek masy ciała oraz ogólnoustrojowe następstwa niedożywienia są bezpośrednią przyczyną zmniejszenia skuteczności leczenia zarówno farmakologicznego, jak i operacyjnego [2, 3]. Wdrożenie prawidłowej opieki żywieniowej w odpowiednim czasie przeciwdziała rozwojowi negatywnych skutków związanych z niedożywieniem, dlatego też jego wczesne rozpoznanie powinno stać się priorytetowym zadaniem personelu medycznego [4]. Aktualnie dysponujemy wieloma metodami umożliwiającymi ocenę stanu odżywienia. Wśród nich wymienić można badania ankietowe służące do przesiewowej oceny stanu odżywienia, wywiad żywieniowy, pomiary antropometryczne, szczegółowe badania składu ciała oraz badania laboratoryjne. Celem niniejszej pracy było przedstawienie opisu dostępnych metod oceny stanu odżywienia oraz wskazanie celowości ich zastosowania w identyfikacji niedożywienia.
Słowa kluczowe
niedożywienie, przesiewowa i pogłębiona ocena stanu odżywienia
Informacje o artykuleTytuł
Niedożywienie szpitalne. Metody oceny stanu odżywienia
Czasopismo
Numer
Strony
54-61
Opublikowany online
2017-06-13
Wyświetlenia strony
4837
Wyświetlenia/pobrania artykułu
28616
Rekord bibliograficzny
Forum Medycyny Rodzinnej 2017;11(2):54-61.
Słowa kluczowe
niedożywienie
przesiewowa i pogłębiona ocena stanu odżywienia
Autorzy
Joanna Ostrowska
Anna Jeznach-Steinhagen
Referencje (30)- Szczygieł B, Ukleja A, Wójcik Z. Jak rozpoznać i leczyć niedożywienie związane z chorobą? Podręcznik dla lekarzy, pielęgniarek, położnych i dietetyków. PZWL, Warszawa. ; 2013: 25–31.
- Cerantola Y, Grass F, Cristaudi A, et al. Perioperative nutrition in abdominal surgery: recommendations and reality. Gastroenterol Res Pract. 2011; 2011: 739347.
- Kondrup J, Johansen N, Plum LM, et al. Incidence of nutritional risk and causes of inadequate nutritional care in hospitals. Clin Nutr. 2002; 21(6): 461–468.
- Szczygieł B. Niedożywienie. w: red. Niedożywienie związane z chorobą. Występowanie i rozpoznanie. PZWL, Warszawa. ; 2011: 7–21.
- International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems 10th Revision (ICD–10)–25–WHO Version for 25; http://apps.who.int. (data dostępu: 25.01.2017)..
- Rasmussen HH, Kondrup J, Staun M, et al. Educational and Clinical Practice Committee, European Society of Parenteral and Enteral Nutrition (ESPEN). ESPEN guidelines for nutrition screening 2002. Clin Nutr. 2003; 22(4): 415–421.
- Ljungqvist O, van Gossum A, Sanz ML, et al. The European fight against malnutrition. Clin Nutr. 2010; 29(2): 149–150.
- Szczygieł B. Niedożywienie. w: red. Niedożywienie związane z chorobą. Występowanie i rozpoznanie. PZWL, Warszawa. ; 2011: 7–21.
- Barendregt K. Diagnosis of malnutrition — Screening and Assessment [w:] Sobotka L. ed. Basics in Clinical Nutrition. 3rd ed Galen : 11–18.
- Kondrup J, Johansen N, Plum LM, et al. Incidence of nutritional risk and causes of inadequate nutritional care in hospitals. Clin Nutr. 2002; 21(6): 461–468.
- Parnicka A, Klimek E. Ocena stanu odżywienia pacjentka w podeszłym wieku. Geriatria. 2015; 3: 15–19.
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 15 września 2011 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego. Dz. U. 2011 nr 202 poz. ; 1191.
- Najwyższa Izba Kontroli: Informacja o wynikach kontroli żywienia i utrzymania czystości w szpitalach publicznych. Kraków. ; 2009: 19–27.
- Fearon K, Luff R. Leczenie żywieniowe chorych chirurgicznych — skrócenie okresu zdrowienia po operacjach. Med Prakt. 2005; 2: 101–105.
- Kondrup J, Rasmussen HH, Hamberg O, et al. Ad Hoc ESPEN Working Group. Nutritional risk screening (NRS 2002): a new method based on an analysis of controlled clinical trials. Clin Nutr. 2003; 22(3): 321–336.
- Tojek K, Frasz J, Szewczyk MT, et al. Ocena stanu odżywienia pacjentów hospitalizowanych w Katedrze i Klinice Chirurgii Ogólnej na podstawie 97 formularza NRS 2002. Pielęgniarstwo Chirurgiczne i Angiologiczne. 2009; 4: 144–150.
- Kruizenga HM, Wierdsma NJ, van Bokhorst MAE, et al. Screening of nutritional status in The Netherlands. Clin Nutr. 2003; 22(2): 147–152.
- Szczygieł B, Socha J. Żywienie pozajelitowe i dojelitowe w chirurgii. PZWL, Warszawa. ; 1994: 15–23.
- Wronka L, Sińska B, Wójcik Z. Przegląd metod oceny stanu odżywiania osób dorosłych. Cz. I. Metody antropometryczne. Żyw Człow Metab. 2010; 37: 10–15.
- Biernat J, Wyka J. Stan odżywienia w aspekcie stanu zdrowia. Now Lek. ; 2011: 209–212.
- Stratton RJ, King CL, Stroud MA, et al. 'Malnutrition Universal Screening Tool' predicts mortality and length of hospital stay in acutely ill elderly. Br J Nutr. 2006; 95(2): 325–330.
- Kuciel G, Łysiak-Szydłowska W. Metody oceny niedożywienia i efektywności terapii żywieniowej. Anestezjol Intens Ter. 2001; 1: 29–33.
- Pertkiewicz M. Żywienie w chirurgii [w:] Noszczyk W. red. Chirurgia. PZWL, Warszawa. ; 2005: 41–54.
- Jeznach-Steinhagen A, Ostrowska J, Czerwonogrodzka-Senczyna A. Evaluation of conducting a screening assessment of nutritional status of hospitalized patients. Presentation of main goals and objectives of the global health project "NutritionDay". Przegl Epidemiol. 2016; 70(1): 71–5, 147.
- Tangvik RJ, Guttormsen AB, Tell GS, et al. Implementation of nutritional guidelines in a university hospital monitored by repeated point prevalence surveys. Eur J Clin Nutr. 2012; 66(3): 388–393.
- Kondrup J, Rasmussen HH, Hamberg O, et al. Ad Hoc ESPEN Working Group. Nutritional risk screening (NRS 2002): a new method based on an analysis of controlled clinical trials. Clin Nutr. 2003; 22(3): 321–336.
- Liang X, Jiang ZM, Nolan MT, et al. Nutritional risk, malnutrition (undernutrition), overweight, obesity and nutrition support among hospitalized patients in Beijing teaching hospitals. Asia Pac J Clin Nutr. 2009; 18(1): 54–62.
- Ostrowska J, Jeznach-Steinhagen A. Fight against malnutrition (FAM): Selected results of 2006-2012 nutrition day survey in Poland. Rocz Panstw Zakl Hig. 2016; 67(3): 291–300.
- Jensen GL, Friedmann JM, Henry DK, et al. Noncompliance with body weight measurement in tertiary care teaching hospitals. Journal of Parenteral and Enteral Nutrition. 2003; 27(1): 89–90.
- Pennington CR, McWhirter JP, McWhirter JP, et al. Incidence and recognition of malnutrition in hospital. BMJ. 1994; 308(6934): 945–948.
