Zakażenia przenoszone drogą płciową a płodność w praktyce lekarza rodzinnego

Streszczenie

Wstęp. Do objawów wywoływanych przez zakażenia przenoszone drogą płciową (STI), oprócz bólu czy nieprawidłowych wydzielin, należą również zabur zenia związane z płodnością. Oznaki te budzą szczególny niepokój pacjentów i dlatego są częstą przyczyną konsultacji w gabinetach lekarzy rodzinnych.

Cele pracy. Przedstawienie stanu wiedzy na temat wpływu STI na płodność oraz ocena roli podstawowej opieki zdrowotnej w zapobieganiu ich zasadniczemu powikłaniu, którym jest niepłodność.

Stan wiedzy. Istnieją zróżnicowanej jakości dowody bezpośrednio lub pośrednio wiążące liczne STI ze zmniejszeniem płodności. Należą do nich: Chlamydia trachomatis, Mycoplasma hominis, Mycoplasma genitalium, Ureaplasma urealyticum, Neisseria gonorrhoeae, a także wirusy: herpes simplex virus typ 1 i 2 (HSV-1, HSV-2), human herpesvirus-5 (CMV), hepatitis B virus (HBV), hepatitis C virus (HCV), z grupy human papilloma virus (HPV) oraz human immunodeficiency virus (HIV). Głównym zagrożeniem zdaje się być pr zewlekły, często bezobjawowy stan zapalny w obrębie układu moczowo-płciowego, co w przypadku mężczyzn jest najlepiej udokumentowane w odniesieniu do mykopla zm, a u kobiet do C. trachomatis. Wczesne leczenie STI zmniejsza ryzyko niepłodności. W wielu krajach lekarz rodzinny odgrywa kluczową rolę w profilaktyce i leczeniu STI.

Wnioski. Większość pr zypadków STI może mieć negatywny wpływ na płodność. L ekarz rodzinny jest szczególnie predysponowany do wczesnego rozpoznaw ania zakażeń pr zenoszonych drogą płciową, przez co może wpływać na problemy związane z niepłodnością u pacjentów pozostających pod jego opieką. Podstawowymi narzędziami, jakimi dysponuje, są: profilaktyka, edukacja, rozszerzony wywiad, wczesne leczenie empiryczne i możliwość skierowania do specjalisty.