Obrzezanie mężczyzn i kobiet

Streszczenie

Celem pracy jest przybliżenie problematyki obrzezania mężczyzn i kobiet we współczesnym świecie. W związku z coraz powszechniejszymi migracjami ludności afrykańskiej i azjatyckiej do Europy, zabieg obrzezania oraz ryzyko powikłań, powinny być znane personelowi medycznemu na poziomie lecznictwa ambulatoryjnego i szpitalnego. Obrzezanie mężczyzn jest zabiegiem wykonywanym u 30% populacji męskiej na całym świecie. Opublikowanie badań wskazujących na skuteczność tego zabiegu w zmniejszeniu częstości zakażeń HIV było podstawą do wprowadzenia w 2010 roku akcji dobrowolnego obrzezania mężczyzn (VMMC) w krajach o największej prewalencji HIV/AIDS. Badania te oraz sama akcja są obecnie przedmiotem ożywionej dyskusji. Obrzezanie mężczyzn zmniejsza ryzyko zakażenia chorobami przenoszonymi drogą płciową oraz częstość występowania raka prącia. Zabieg może jednak prowadzić do licznych powikłań zdrowotnych, zwłaszcza w przypadku braku zachowania standardów higienicznych. Obrzezanie kobiet, od lat 70. XX wieku nazywane okaleczaniem narządów płciowych (FGM), jest zabiegiem wykonywanym w 28 krajach Afryki, w kilku krajach Bliskiego Wschodu, jak również wśród imigrantów z wyżej wymienionych krajów i regionów przebywających na terenie Europy i Ameryki Północnej. Obrzezanie kobiet nie ma wskazań medycznych i zazwyczaj prowadzi do powikłań, najczęściej zakażeń miednicy mniejszej, stanowiących zagrożenie dla zdrowia i życia, w wyniku używania niesterylnych narzędzi podczas zabiegu lub wczesnych kontaktów seksualnych po wykonanym zabiegu.