Depresja, lęk oraz stres u chorych na akromegalię — obserwacje własne

Streszczenie

Wstęp. Akromegalia prowadzi do niekorzystnych zmian wyglądu, powikłań metabolicznych oraz podwyższonego ryzyka nowotworów. Świadomość choroby i jej konsekwencji może być źródłem poważnych problemów natury psychicznej pogarszających jakość życia.

Cel pracy. Ocena częstości występowania i nasilenia depresji, lęku oraz stresu u chorych na akromegalię.

Materiał i metody. Ocenę zaburzeń przeprowadzono przy użyciu skali depresji, lęku i stresu (DASS) w grupie chorych na akromegalię (15M, 29K).

Wyniki. Występowanie przynajmniej jednego z zaburzeń stwierdzono u 56,8% chorych, nieistotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn. Najczęstszym zaburzeniem był lęk, kolejnym depresja i stres. Równoczesne występowanie lęku, depresji i stresu podawało 27,3% badanych.

Wnioski. Akromegalia w ponad połowie przypadków prowadzi do zaburzeń emocjonalnych. Ich występowanie należy uwzględniać w ocenie skuteczności leczenia i dążyć do usunięcia na drodze psycho- lub farmakoterapii. Autorzy sugerują konieczność wstępnej oceny wszystkich pacjentów z akromegalią pod kątem występowania zaburzeń nastroju przez lekarza POZ.