Choroby tarczycy u pacjentów z akromegalią — obserwacje własne

Streszczenie

Wstęp. Nadmiar hormonu wzrostu (GH) w przebiegu akromegalii prowadzi do charakterystycznych zmian wyglądu zewnętrznego, jak też rozwoju powikłań narządowych i metabolicznych oraz nowotworów. Jednym z najczęstszych następstw jest powiększenie tarczycy, a zwłaszcza wole guzowate.

Cel pracy. Ocena częstości występowania chorób tarczycy u chorych na akromegalię.

Materiał i metody. Badaną grupę stanowiło 62 chorych (23 M, 39 K), w wieku 25–82 lata. Analizowano dokumentację medyczną, wyniki badań obrazowych i hormonalnych tarczycy oraz obecność przeciwciał.

Wyniki. Patologię tarczycy wykryto u 48 chorych (77,42%), w tym u 89,74% spośród 39 kobiet i u 56,52% spośród 23 mężczyzn. Najczęściej rozpoznawano wole guzowate z eutyreozą (50%). Wole guzowate nadczynne stwierdzono u 19,35%. Przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy i wole proste wykryto w pojedynczych przypadkach. Nie potwierdzono żadnego przypadku raka tarczycy.

Wnioski. Patologia tarczycy jest bardzo częstym objawem akromegalii i może dotyczyć zarówno zmian w jej morfologii, jak i czynności. Każdy chory w chwili rozpoznania akromegalii powinien przejść wnikliwą diagnostykę tyreologiczną i być objęty odpowiednim leczeniem lub obserwacją, w czym duża rola lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ). W każdym przypadku należy dążyć do wykluczenia raka tarczycy.