Inhibitory sodozależnego kotransportera 2 glukozy — nowa grupa leków w leczeniu cukrzycy

Streszczenie

Nerki odgrywają ważną rolę w utrzymaniu homeostazy glukozy z uwagi na rolę, jaką pełnią w glukoneogenezie, w filtracji kłębuszkowej i reabsorpcji glukozy. Kontransporter glukozowo-sodowy 2 (SGLT2) odgrywa ważną rolę w reabsorpcji glukozy w kanalikach. Tak więc zmniejszenie reabsorpcji glukozy przez hamowanie SGLT2 stanowi nowe podejście do leczenia cukrzycy. Mechanizm hamowania SGLT2 jest niezależny od stężenia krążącej insuliny czy insulinowrażliwości. Te leki mogą być kojarzone z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, włączając insulinę egzogenną. Hamowanie SGL T2 prezentuje nowatorską strategię terapeutyczną w leczeniu hiperglikemii i/lub otyłości u pacjentów z cukrzycą typu 1 i typu 2, poprzez zwiększenie strat energii i glukozy z moczem. Inhibitory SGLT2, blokując reabsorpcję filtrowanej glukozy, prowadzą do cukromoczu. Ten mechanizm działania jest potencjalną nadzieją dla pacjentów z cukrzycą w zakresie poprawy kontroli glikemii. Ponadto cukromocz wynikający z hamowania SGLT2 jest związany z utratą kalorii, co daje potencjalną korzyść w postaci zmniejszenia masy ciała. Inhibitory SGLT2 reprezentują potencjalne nowe terapeutyczne podejście dla leczenia cukrzycy typu 2, jak i typu 1.