Cechy uszkodzenia wątroby w momencie rozpoznania nieswoistego zapalenia jelit u dzieci. Obserwacje jednego ośrodka

Streszczenie

Wstęp: W przebiegu nieswoistych zapaleń jelit stosunkowo często procesem chorobowym objęte są inne narządy, w tym wątroba.

Cel pracy: Ocena częstości występowania biochemicznych cech uszkodzenia wątroby w momencie rozpoznania nieswoistego zapalenia jelit (NZJ) u dzieci.

Materiał i metody: Analizą objęto 49 dzieci z NZJ w wieku 2–18 lat. U wszystkich chorych przeprowadzono badanie kliniczne oraz diagnostykę laboratoryjną [między innymi aktywność aminotransferazy alaninowej (ALT) i asparaginowej (AST), gammaglutamylotranspeptydazy (GGTP) i stężenie bilirubiny w surowicy krwi]. Rozpoznanie choroby podstawowej ustalono na podstawie badania endoskopowego przewodu pokarmowego oraz oceny histopatologicznej wycinków błony śluzowej jelita. Jako podstawowe kryterium uszkodzenia wątroby przyjęto wartości aktywności ALT powyżej 45 j./l.

Wyniki: Podwyższoną aktywność ALT stwierdzono u 16 badanych dzieci (32%) z nieswoistymi zapaleniami jelit. Aktywność ALT mieściła się w granicach 45–157 j./l; średnio 75,8 ± 40 j./l.

Wnioski: U pacjentów pediatrycznych z nieswoistymi zapaleniami jelit stosunkowo często, już w momencie rozpoznania, obserwuje się cechy uszkodzenia wątroby. U wszystkich chorych z nieswoistymi zapaleniami jelit należy monitorować parametry funkcji wątroby w celu wczesnego rozpoznania współistniejących powikłań hepatologicznych. Obserwacje poczynione w niniejszym badaniu mają jedynie charakter wstępny i zobowiązują do pogłębienia diagnostyki „hepatologicznej” w celu ustalenia szczegółowego rozpoznania i wdrożenia właściwego leczenia. Konieczne są dalsze badania obejmujące liczniejsze grupy dzieci chorych na nieswoiste zapalenia jelit.