Tom 7, Nr 4 (2013)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2013-09-25
Leczenie zaburzeń funkcjonowania dolnych dróg moczowych w przebiegu wybranych schorzeń neurologicznych u dzieci i dorosłych. Toksyna botulinowa jako nowa obiecująca opcja lecznicza dysfunkcji pęcherza moczowego w schorzeniach neurologicznych
Beata Kulik-Rechberger, Paweł Miotła, Tomasz Rechberger
Forum Medycyny Rodzinnej 2013;7(4):215-224.
Tom 7, Nr 4 (2013)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2013-09-25
Streszczenie
Do neurogennych dysfunkcji dolnych dróg moczowych (określanych też jako pęcherz neurogenny) dochodzi w przypadku zaburzeń w obrębie: kory mózgu, ośrodków podkorowych, rdzenia kręgowego lub nerwów obwodowych. U dzieci najczęstszą przyczyną pęcherza neurogennego jest przepuklina oponowo-rdzeniowa. Leczenie zależy od funkcji mięśnia wypieracza pęcherza i zwieracza cewki moczowej. W przypadku nadreaktywności wypieracza stosuje się leki antycholinergiczne. Pacjentom chorującym na chorobę Parkinsona, czy też na stwardnienie rozsiane, mającym zaburzenia funkcjonowania dolnych dróg moczowych, w pierwszym rzucie zalecane są preparaty antycholinergiczne. Postępowaniem uzupełniającym jest trening pęcherza moczowego oraz ćwiczenia mięśni dna miednicy. Skuteczna w łagodzeniu objawów może okazać się desmopresyna, przy czym podczas jej stosowania należy regularnie kontrolować stężenie elektrolitów. W przypadku braku odpowiedzi na leczenie antycholinergiczne lub nietolerancji leków z tej grupy należy rozważyć przeprowadzenie zabiegu ostrzyknięcia wypieracza pęcherza toksyną botulinową. Potencjalnymi wskazaniami do leczenia toksyną botulinową są: dyssynergizm wypieraczowo-zwieraczowy, neurogenna oraz nieneurogenna nadreaktywność wypieracza, śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego oraz nadreaktywność wypieracza na tle idiopatycznym.
Streszczenie
Do neurogennych dysfunkcji dolnych dróg moczowych (określanych też jako pęcherz neurogenny) dochodzi w przypadku zaburzeń w obrębie: kory mózgu, ośrodków podkorowych, rdzenia kręgowego lub nerwów obwodowych. U dzieci najczęstszą przyczyną pęcherza neurogennego jest przepuklina oponowo-rdzeniowa. Leczenie zależy od funkcji mięśnia wypieracza pęcherza i zwieracza cewki moczowej. W przypadku nadreaktywności wypieracza stosuje się leki antycholinergiczne. Pacjentom chorującym na chorobę Parkinsona, czy też na stwardnienie rozsiane, mającym zaburzenia funkcjonowania dolnych dróg moczowych, w pierwszym rzucie zalecane są preparaty antycholinergiczne. Postępowaniem uzupełniającym jest trening pęcherza moczowego oraz ćwiczenia mięśni dna miednicy. Skuteczna w łagodzeniu objawów może okazać się desmopresyna, przy czym podczas jej stosowania należy regularnie kontrolować stężenie elektrolitów. W przypadku braku odpowiedzi na leczenie antycholinergiczne lub nietolerancji leków z tej grupy należy rozważyć przeprowadzenie zabiegu ostrzyknięcia wypieracza pęcherza toksyną botulinową. Potencjalnymi wskazaniami do leczenia toksyną botulinową są: dyssynergizm wypieraczowo-zwieraczowy, neurogenna oraz nieneurogenna nadreaktywność wypieracza, śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego oraz nadreaktywność wypieracza na tle idiopatycznym.
Słowa kluczowe
neurogenna dysfunkcja dolnych dróg moczowych, dzieci, dorośli
Tytuł
Leczenie zaburzeń funkcjonowania dolnych dróg moczowych w przebiegu wybranych schorzeń neurologicznych u dzieci i dorosłych. Toksyna botulinowa jako nowa obiecująca opcja lecznicza dysfunkcji pęcherza moczowego w schorzeniach neurologicznych
Czasopismo
Forum Medycyny Rodzinnej
Numer
Tom 7, Nr 4 (2013)
Strony
215-224
Opublikowany online
2013-09-25
Wyświetlenia strony
1864
Wyświetlenia/pobrania artykułu
14830
Rekord bibliograficzny
Forum Medycyny Rodzinnej 2013;7(4):215-224.
Słowa kluczowe
neurogenna dysfunkcja dolnych dróg moczowych
dzieci
dorośli
Autorzy
Beata Kulik-Rechberger
Paweł Miotła
Tomasz Rechberger