Tom 7, Nr 4 (2013)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2013-09-25

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 7426
Wyświetlenia/pobrania artykułu 36041
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Diagnostyka i leczenie choroby Alzheimera w warunkach praktyki lekarza rodzinnego

Beata Hausz-Piskorz, Krzysztof Buczkowski
Forum Medycyny Rodzinnej 2013;7(4):198-207.

Streszczenie

Choroba Alzheimera (AD) jest chorobą pierwotnie zwyrodnieniową mózgu, spowodowaną odkładaniem się w nim patologicznych białek. Charakteryzuje się postępującą utratą pamięci i pogorszeniem funkcji poznawczych. W Polsce około 500 tys. osób choruje na otępienie, w tym połowa na AD. Bezspornym czynnikiem ryzyka jest wiek. Patofizjologia choroby jest złożona i wieloczynnikowa. Podstawą rozpoznania otępienia typu alzheimerowskiego powinny być kryteria ICD-10 lub DSM-IV. Przebieg kliniczny otępienia możemy podzielić na 3 fazy: otępienie łagodne, średnio zaawansowane i bardzo zaawansowane. Szczegółowy opiso bjawów i przebiegu klinicznego zawiera skala Global Deterioration Scale (GDS), która także określa stopień zaawansowania AD. Lekarz rodzinny może wykonać dwa testy przesiewowe: krótką skalę oceny stanu psychicznego MINI-MENTAL (MMSE) oraz test rysowania zegara (CDT). W leczeniu objawów AD stosuje się inhibitory acetylocholinesterazy, memantynę. Opieka nad pacjentem z AD wymaga współpracy lekarza rodzinnego z wieloma specjalistami.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF