Pamięć w neurologii: zaburzenia, diagnostyka i leczenie

Streszczenie

Pamięć to zdolność magazynowania i odtwarzania informacji. W praktyce neurologicznej często spotyka się pacjentów skarżących się na zaburzenia pamięci. Zaburzenia te mogą mieć podłoże organiczne, jak to ma miejsce w zwyrodnieniowych chorobach układu nerwowego, lub też mogą być pochodzenia czynnościowego, np. w nerwicach, depresjii w psychozach. Wiedza na ten temat nie jest zbyt upowszechniona, dlatego celem artykułu jest krótkie przedstawienie rodzajów pamięci, jej anatomii, patofizjologii, sposobu badania i postępowania leczniczego. Pamięć dzielimy na krótkotrwałą i długotrwałą i w jej organizacji oraz magazynowaniu udział biorą liczne ośrodki korowe mózgu z główną rolą hipokampa, uważanego za fabrykę pamięci. Amnezja to brak pamięci, który jest jednym z objawów zespołu otępiennego. Amnezja może pojawić się nagle lub postępować powoli. Badanie pamięci wymaga przeprowadzenia krótkiego testu dostępnego ogółowi lekarzy.W leczeniu stosuje się różne grupy leków w zależności od pochodzenia zaburzeń i okresu choroby. W zaburzeniach organicznego pochodzenia leczenie tylko doraźnie wpływa na poprawę pamięci w pierwszym okresie choroby, dlatego w przypadkach, w których zaleca się dalsze leczenie, przy wyborze leku należy brać pod uwagę dotychczasową skuteczność metody, tolerancję leczenia oraz dostępność i koszty leczenia.