Tom 7, Nr 3 (2013)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2013-07-10
Echokardiograficzna ocena czynności skurczowej i rozkurczowej lewej komory serca u pacjentów z chorobą węzła zatokowego, zakwalifikowanych do leczenia stałą stymulacją serca
Mirosław Marciniak, Grzegorz Skonieczny, Krystyna Jaworska, Katarzyna Buszko
Forum Medycyny Rodzinnej 2013;7(3):120-127.
Tom 7, Nr 3 (2013)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2013-07-10
Streszczenie
Wśród pacjentów z chorobą węzła zatokowego są chorzy z bradykardią zatokową i chorzy z utrwalonym/przewlekłym migotaniem przedsionków. Celem badania jest echokardiograficzna ocena funkcji skurczowej i rozkurczowej lewej komory (LV) serca u pacjentów z chorobą węzła zatokowego (SSS) przed wszczepieniem stymulatora serca oraz porównanie wyników grupy z rytmem zatokowym (SR) do wyników grupy z przewlekłym migotaniem przedsionków (CAF). Do badania włączono 110 kolejnych pacjentów z SSS (78 z SR i 32 z CAF) zakwalifikowanych do wszczepienia stałego układu stymulującego serce. W ocenie funkcji skurczowej wykorzystano frakcję wyrzutową LV (LVEF). Oceniając funkcję rozkurczową u pacjentów z SR, oznaczano objętość lewego przedsionka odnoszoną do powierzchni ciała (LAVI) i wartości prędkości rozkurczowych pierścienia mitralnego (E’med i E’lat), a u chorych z CAF prędkość maksymalną fali E wczesnego napływu mitralnego i E’med. U pacjentów z SSS zakwalifikowanych do leczenia stałą stymulacją serca stwierdzono dość dobrą funkcję skurczową LV z przewagąna korzyść SR, natomiast funkcja rozkurczowa była istotnie upośledzona zarówno u pacjentówz SR, jak i z CAF. Echokardiograficzna ocena pacjentów z dysfunkcją węzła zatokowego powinna obejmować zarówno analizę funkcji skurczowej, jak i rozkurczowej lewej komory.
Streszczenie
Wśród pacjentów z chorobą węzła zatokowego są chorzy z bradykardią zatokową i chorzy z utrwalonym/przewlekłym migotaniem przedsionków. Celem badania jest echokardiograficzna ocena funkcji skurczowej i rozkurczowej lewej komory (LV) serca u pacjentów z chorobą węzła zatokowego (SSS) przed wszczepieniem stymulatora serca oraz porównanie wyników grupy z rytmem zatokowym (SR) do wyników grupy z przewlekłym migotaniem przedsionków (CAF). Do badania włączono 110 kolejnych pacjentów z SSS (78 z SR i 32 z CAF) zakwalifikowanych do wszczepienia stałego układu stymulującego serce. W ocenie funkcji skurczowej wykorzystano frakcję wyrzutową LV (LVEF). Oceniając funkcję rozkurczową u pacjentów z SR, oznaczano objętość lewego przedsionka odnoszoną do powierzchni ciała (LAVI) i wartości prędkości rozkurczowych pierścienia mitralnego (E’med i E’lat), a u chorych z CAF prędkość maksymalną fali E wczesnego napływu mitralnego i E’med. U pacjentów z SSS zakwalifikowanych do leczenia stałą stymulacją serca stwierdzono dość dobrą funkcję skurczową LV z przewagąna korzyść SR, natomiast funkcja rozkurczowa była istotnie upośledzona zarówno u pacjentówz SR, jak i z CAF. Echokardiograficzna ocena pacjentów z dysfunkcją węzła zatokowego powinna obejmować zarówno analizę funkcji skurczowej, jak i rozkurczowej lewej komory.
Słowa kluczowe
choroba węzła zatokowego, badanie echokardiograficzne, funkcja skurczowa lewej komory, funkcja rozkurczowa lewej komory
Tytuł
Echokardiograficzna ocena czynności skurczowej i rozkurczowej lewej komory serca u pacjentów z chorobą węzła zatokowego, zakwalifikowanych do leczenia stałą stymulacją serca
Czasopismo
Forum Medycyny Rodzinnej
Numer
Tom 7, Nr 3 (2013)
Strony
120-127
Opublikowany online
2013-07-10
Wyświetlenia strony
626
Wyświetlenia/pobrania artykułu
3732
Rekord bibliograficzny
Forum Medycyny Rodzinnej 2013;7(3):120-127.
Słowa kluczowe
choroba węzła zatokowego
badanie echokardiograficzne
funkcja skurczowa lewej komory
funkcja rozkurczowa lewej komory
Autorzy
Mirosław Marciniak
Grzegorz Skonieczny
Krystyna Jaworska
Katarzyna Buszko