Tom 6, Nr 6 (2012)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2013-01-10
Wyświetlenia strony
3137
Wyświetlenia/pobrania artykułu
15515
Nagłe zatrzymanie krążenia — możliwości zastosowania defibrylacji w prewencji pierwotnej i wtórnej
Forum Medycyny Rodzinnej 2012;6(6):283-290.
Streszczenie
Nagła śmierć sercowa (SCD) jest zdarzeniem medycznym, które zwykle pojawia się nagle i niespodziewanie, a najczęstszym mechanizmem jest migotanie komór. Rocznie w Europie i Stanach Zjednoczonych rejestruje się około 750–900 tysięcy SCD. Defibrylacja jest terapią ratującą życie w przypadku migotania komór (VF) i jest istotnym elementem łańcucha przeżycia. Wyzwaniem współczesnej medycyny jest więc poprawa
wyników resuscytacji, które są wciąż złe oraz określenie czynników wysokiego ryzyka, aby zapobiec SCD w ogóle. Z powodu głównie elektrycznego mechanizmu SCD defibrylacja jest terapią pierwszego rzutu i powinna być zastosowana w ciągu kilku minut od zatrzymania krążenia. Wczesna defibrylacja determinuje szanse przeżycia. Artykuł ten prezentuje elektryczne metody, które mogą być użyte w prewencji pierwotnej i wtórnej
SCD, takie jak defibrylacja zewnętrzna (manualna, automatyczna) czy wszczepialny kardiowerter–defibrylator.
wyników resuscytacji, które są wciąż złe oraz określenie czynników wysokiego ryzyka, aby zapobiec SCD w ogóle. Z powodu głównie elektrycznego mechanizmu SCD defibrylacja jest terapią pierwszego rzutu i powinna być zastosowana w ciągu kilku minut od zatrzymania krążenia. Wczesna defibrylacja determinuje szanse przeżycia. Artykuł ten prezentuje elektryczne metody, które mogą być użyte w prewencji pierwotnej i wtórnej
SCD, takie jak defibrylacja zewnętrzna (manualna, automatyczna) czy wszczepialny kardiowerter–defibrylator.
Słowa kluczowe: nagła śmierć sercowanagłe zatrzymanie krążeniadefibrylacjaautomatyczny zewnętrzny defibrylatorwszczepialny kardiowerter–defibrylator
