Kontrowersje wokół neurologicznego kryterium śmierci mózgu

Streszczenie

Jednym z najistotniejszych momentów, jaki dokonał się w przestrzeni współczesnej
medykalizacji, czyli zagospodarowania przez medycynę przestrzeni życia, które pierwotnie
do niej nie należały, było przyjęcie neurologicznego kryterium śmierci. Utożsamienie
śmierci mózgu ze śmiercią całego człowieka z jednej strony otworzyło drogę do
wewnętrznego rozwoju medycyny (transplantologia) i dzięki temu pomocy nieprzebranym
rzeszom pacjentów, którzy do tej pory pozostawali skazani na śmierć, z drugiej zaś
strony zdjęło z lekarzy obowiązek sztucznego utrzymywania przy życiu pacjentów, którym
medycyna i tak nie była w stanie w żaden sposób pomóc. Opracowane w roku 1980
kryteria śmierci neurologicznej zostały z czasem przyjęte i zaimplementowane w większości
krajów. W zależności od szczegółowych wytycznych w przestrzeni legislacyjnej,
można dostrzec różnice w rodzajach i formach przeprowadzanych testów w poszczególnych
krajach w stosunku do jednego kryterium, jakie zostało przez nie przyjęte. Ponadto,
na gruncie rozwoju medycyny współczesnej, nowe techniki obrazowania, zdaniem
przeciwników neurologicznego kryterium śmierci, dostarczają danych mogących budzić
wątpliwości odnośnie ustalonych kryteriów. Przedmiotem niniejszego artykułu jest stratyfikacja
argumentów i stanowisk względem kontrowersji wobec neurologicznej koncepcji
śmierci.