dostęp otwarty
Tom 6, Nr 4 (2012)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2012-09-28
Pobierz cytowanie
Kontrowersje wokół neurologicznego kryterium śmierci mózgu
,
Forum Medycyny Rodzinnej 2012;6(4):182-190.
dostęp otwarty
Tom 6, Nr 4 (2012)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2012-09-28
Streszczenie
Jednym z najistotniejszych momentów, jaki dokonał się w przestrzeni współczesnej
medykalizacji, czyli zagospodarowania przez medycynę przestrzeni życia, które pierwotnie
do niej nie należały, było przyjęcie neurologicznego kryterium śmierci. Utożsamienie
śmierci mózgu ze śmiercią całego człowieka z jednej strony otworzyło drogę do
wewnętrznego rozwoju medycyny (transplantologia) i dzięki temu pomocy nieprzebranym
rzeszom pacjentów, którzy do tej pory pozostawali skazani na śmierć, z drugiej zaś
strony zdjęło z lekarzy obowiązek sztucznego utrzymywania przy życiu pacjentów, którym
medycyna i tak nie była w stanie w żaden sposób pomóc. Opracowane w roku 1980
kryteria śmierci neurologicznej zostały z czasem przyjęte i zaimplementowane w większości
krajów. W zależności od szczegółowych wytycznych w przestrzeni legislacyjnej,
można dostrzec różnice w rodzajach i formach przeprowadzanych testów w poszczególnych
krajach w stosunku do jednego kryterium, jakie zostało przez nie przyjęte. Ponadto,
na gruncie rozwoju medycyny współczesnej, nowe techniki obrazowania, zdaniem
przeciwników neurologicznego kryterium śmierci, dostarczają danych mogących budzić
wątpliwości odnośnie ustalonych kryteriów. Przedmiotem niniejszego artykułu jest stratyfikacja
argumentów i stanowisk względem kontrowersji wobec neurologicznej koncepcji
śmierci.
medykalizacji, czyli zagospodarowania przez medycynę przestrzeni życia, które pierwotnie
do niej nie należały, było przyjęcie neurologicznego kryterium śmierci. Utożsamienie
śmierci mózgu ze śmiercią całego człowieka z jednej strony otworzyło drogę do
wewnętrznego rozwoju medycyny (transplantologia) i dzięki temu pomocy nieprzebranym
rzeszom pacjentów, którzy do tej pory pozostawali skazani na śmierć, z drugiej zaś
strony zdjęło z lekarzy obowiązek sztucznego utrzymywania przy życiu pacjentów, którym
medycyna i tak nie była w stanie w żaden sposób pomóc. Opracowane w roku 1980
kryteria śmierci neurologicznej zostały z czasem przyjęte i zaimplementowane w większości
krajów. W zależności od szczegółowych wytycznych w przestrzeni legislacyjnej,
można dostrzec różnice w rodzajach i formach przeprowadzanych testów w poszczególnych
krajach w stosunku do jednego kryterium, jakie zostało przez nie przyjęte. Ponadto,
na gruncie rozwoju medycyny współczesnej, nowe techniki obrazowania, zdaniem
przeciwników neurologicznego kryterium śmierci, dostarczają danych mogących budzić
wątpliwości odnośnie ustalonych kryteriów. Przedmiotem niniejszego artykułu jest stratyfikacja
argumentów i stanowisk względem kontrowersji wobec neurologicznej koncepcji
śmierci.
Streszczenie
Jednym z najistotniejszych momentów, jaki dokonał się w przestrzeni współczesnej
medykalizacji, czyli zagospodarowania przez medycynę przestrzeni życia, które pierwotnie
do niej nie należały, było przyjęcie neurologicznego kryterium śmierci. Utożsamienie
śmierci mózgu ze śmiercią całego człowieka z jednej strony otworzyło drogę do
wewnętrznego rozwoju medycyny (transplantologia) i dzięki temu pomocy nieprzebranym
rzeszom pacjentów, którzy do tej pory pozostawali skazani na śmierć, z drugiej zaś
strony zdjęło z lekarzy obowiązek sztucznego utrzymywania przy życiu pacjentów, którym
medycyna i tak nie była w stanie w żaden sposób pomóc. Opracowane w roku 1980
kryteria śmierci neurologicznej zostały z czasem przyjęte i zaimplementowane w większości
krajów. W zależności od szczegółowych wytycznych w przestrzeni legislacyjnej,
można dostrzec różnice w rodzajach i formach przeprowadzanych testów w poszczególnych
krajach w stosunku do jednego kryterium, jakie zostało przez nie przyjęte. Ponadto,
na gruncie rozwoju medycyny współczesnej, nowe techniki obrazowania, zdaniem
przeciwników neurologicznego kryterium śmierci, dostarczają danych mogących budzić
wątpliwości odnośnie ustalonych kryteriów. Przedmiotem niniejszego artykułu jest stratyfikacja
argumentów i stanowisk względem kontrowersji wobec neurologicznej koncepcji
śmierci.
medykalizacji, czyli zagospodarowania przez medycynę przestrzeni życia, które pierwotnie
do niej nie należały, było przyjęcie neurologicznego kryterium śmierci. Utożsamienie
śmierci mózgu ze śmiercią całego człowieka z jednej strony otworzyło drogę do
wewnętrznego rozwoju medycyny (transplantologia) i dzięki temu pomocy nieprzebranym
rzeszom pacjentów, którzy do tej pory pozostawali skazani na śmierć, z drugiej zaś
strony zdjęło z lekarzy obowiązek sztucznego utrzymywania przy życiu pacjentów, którym
medycyna i tak nie była w stanie w żaden sposób pomóc. Opracowane w roku 1980
kryteria śmierci neurologicznej zostały z czasem przyjęte i zaimplementowane w większości
krajów. W zależności od szczegółowych wytycznych w przestrzeni legislacyjnej,
można dostrzec różnice w rodzajach i formach przeprowadzanych testów w poszczególnych
krajach w stosunku do jednego kryterium, jakie zostało przez nie przyjęte. Ponadto,
na gruncie rozwoju medycyny współczesnej, nowe techniki obrazowania, zdaniem
przeciwników neurologicznego kryterium śmierci, dostarczają danych mogących budzić
wątpliwości odnośnie ustalonych kryteriów. Przedmiotem niniejszego artykułu jest stratyfikacja
argumentów i stanowisk względem kontrowersji wobec neurologicznej koncepcji
śmierci.
Pobierz cytowanie
Informacje o artykuleTytuł
Kontrowersje wokół neurologicznego kryterium śmierci mózgu
Czasopismo
Numer
Strony
182-190
Opublikowany online
2012-09-28
Wyświetlenia strony
1734
Wyświetlenia/pobrania artykułu
16419
Rekord bibliograficzny
Forum Medycyny Rodzinnej 2012;6(4):182-190.
Autorzy
Krzysztof Sobczak
Agata Janaszczyk
