Tom 1, Nr 1 (2007)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2007-02-07
Aktywność fizyczna w profilaktyce i leczeniu otyłości
Michał Plewa, Andrzej Markiewicz
Forum Medycyny Rodzinnej 2007;1(1):35-44.
Tom 1, Nr 1 (2007)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2007-02-07
Streszczenie
W wielu badaniach epidemiologicznych potwierdzono wpływ zmniejszonej aktywności
fizycznej na rozwój otyłości na świecie. Aktywność fizyczna jest jednym z podstawowych
elementów kompleksowego leczenia otyłości. Systematyczne uprawianie ćwiczeń fizycznych,
poprzez zwiększenie wydatku energetycznego, sprzyja nie tylko obniżeniu masy
ciała, ale także wywołuje wiele innych korzystnych zmian w organizmie człowieka, na
przykład wzrost masy mięśniowej i kostnej, poprawę tolerancji glukozy i profilu lipidów,
obniżenie spoczynkowego i wysiłkowego ciśnienia tętniczego krwi oraz częstości rytmu
serca, poprawę ogólnego samopoczucia i zdrowia psychicznego. Zalecenie aktywności
fizycznej powinno dotyczyć zarówno zwiększenia podstawowej aktywności fizycznej w
ramach codziennych zajęć, jak i wykonania planowanych ćwiczeń fizycznych o średniej
intensywności co najmniej przez 30 minut dziennie w czasie wolnym, w miarę możliwości
codziennie. Ćwiczenia takie powinny być dostosowane do indywidualnych możliwości
i upodobań pacjenta i powodować utratę około 300 kcal w czasie jednej sesji ćwiczeń.
Ze względu na współistniejące zmiany zwyrodnieniowe aparatu ruchu zalecaną formą ruchu
dla osób otyłych są ćwiczenia w odciążeniu (ćwiczenia w wodzie, jazda na rowerze),
nieobciążające bezpośrednio stawów kończyn dolnych.
Streszczenie
W wielu badaniach epidemiologicznych potwierdzono wpływ zmniejszonej aktywności
fizycznej na rozwój otyłości na świecie. Aktywność fizyczna jest jednym z podstawowych
elementów kompleksowego leczenia otyłości. Systematyczne uprawianie ćwiczeń fizycznych,
poprzez zwiększenie wydatku energetycznego, sprzyja nie tylko obniżeniu masy
ciała, ale także wywołuje wiele innych korzystnych zmian w organizmie człowieka, na
przykład wzrost masy mięśniowej i kostnej, poprawę tolerancji glukozy i profilu lipidów,
obniżenie spoczynkowego i wysiłkowego ciśnienia tętniczego krwi oraz częstości rytmu
serca, poprawę ogólnego samopoczucia i zdrowia psychicznego. Zalecenie aktywności
fizycznej powinno dotyczyć zarówno zwiększenia podstawowej aktywności fizycznej w
ramach codziennych zajęć, jak i wykonania planowanych ćwiczeń fizycznych o średniej
intensywności co najmniej przez 30 minut dziennie w czasie wolnym, w miarę możliwości
codziennie. Ćwiczenia takie powinny być dostosowane do indywidualnych możliwości
i upodobań pacjenta i powodować utratę około 300 kcal w czasie jednej sesji ćwiczeń.
Ze względu na współistniejące zmiany zwyrodnieniowe aparatu ruchu zalecaną formą ruchu
dla osób otyłych są ćwiczenia w odciążeniu (ćwiczenia w wodzie, jazda na rowerze),
nieobciążające bezpośrednio stawów kończyn dolnych.
Słowa kluczowe
otyłość; aktywność fizyczna; ćwiczenia
Tytuł
Aktywność fizyczna w profilaktyce i leczeniu otyłości
Czasopismo
Forum Medycyny Rodzinnej
Numer
Tom 1, Nr 1 (2007)
Strony
35-44
Opublikowany online
2007-02-07
Wyświetlenia strony
2739
Wyświetlenia/pobrania artykułu
20821
Rekord bibliograficzny
Forum Medycyny Rodzinnej 2007;1(1):35-44.
Słowa kluczowe
otyłość
aktywność fizyczna
ćwiczenia
Autorzy
Michał Plewa
Andrzej Markiewicz
Informacje o artykule