Tom 1, Nr 2 (2007)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2007-03-09
Wyświetlenia strony
949
Wyświetlenia/pobrania artykułu
5327
Ambulatoryjne leczenie cukrzycy typu 2
Forum Medycyny Rodzinnej 2007;1(2):134-142.
Streszczenie
Wyniki badań klinicznych wskazują jednoznacznie, że obniżenie wartości glikemii jest
skuteczną metodą zmniejszenia odległych powikłań przede wszystkim o charakterze mikroangiopatii.
Według najnowszych zaleceń dotyczących stężenia glukozy we krwi, opracowanych
przez Polskie Towarzystwo Diabetologiczne (PTD), które obowiązują także
w Unii Europejskiej, stężenie HbA 1c powinno wynosić poniżej 6,5%. Górna granica wartości
prawidłowych u osób niechorujących na cukrzycę wynosi 6,1% (średnia wartość HbA1c
5% + 2 SD). W niniejszej pracy przedstawiono algorytm metabolicznej kontroli cukrzycy
typu 2, w którym poza postępowaniem niefarmakologicznym uwzględniono dwa podstawowe
patomechanizmy stanowiące podłoże cukrzycy typu 2, takie jak: insulinooporność
i zaburzenia wydzielania insuliny. Przy podejmowaniu decyzji o wyborze leku w celu
rozpoczęcia lub modyfikacji leczenia najważniejszą rolę odgrywa aktualna wartość glikemii.
W algorytmie zwraca się uwagę na możliwość włączenia metforminy równolegle
ze zmianami stylu życia, niezwłoczne dodanie kolejnego leku, gdy nie osiągnięto lub nie
utrzymano założonych celów oraz wczesne wdrożenie insulinoterapii u pacjentów niespełniających
kryteriów wyrównania cukrzycy.
Słowa kluczowe: insulinoopornośćdysfunkcja komórek betaleczenie hiperglikemii w cukrzycy typu 2metforminapochodne sulfonylomocznika nowej generacji
