Tom 1, Nr 2 (2007)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2007-03-09
Cukrzyca u dzieci - etiopatogeneza, diagnostyka i terapia
Małgorzata Myśliwiec
Forum Medycyny Rodzinnej 2007;1(2):125-133.
Tom 1, Nr 2 (2007)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2007-03-09
Streszczenie
W badaniach epidemiologicznych wykazano postępujący wzrost zapadalności na cukrzycę
wśród dzieci i młodzieży. W ostatnich latach niepokojący jest dynamiczny wzrost zachorowań
na cukrzycę w grupie dzieci najmłodszych. Zdecydowana większość przypadków
cukrzycy rozpoznawanych u dzieci i młodzieży to cukrzyca typu 1. Wraz z rozwojem badań
genetycznych i immunologicznych w praktyce pediatrycznej rozpoznaje się coraz
więcej przypadków cukrzycy typu 2, cukrzycy monogenowej oraz złożonych zespołów
genetycznych zawierających tę chorobę. Prawidłowa diagnostyka różnicowa cukrzycy ma
bardzo istotne znaczenie praktyczne, ponieważ wpływa na sposób leczenia oraz prognozę
postępu choroby. Rodzaj prowadzonej terapii zależy od typu cukrzycy, wieku pacjenta,
jego potrzeb, możliwości i predyspozycji. Składa się na nią substytucja insuliny lub
stosowanie doustnych leków przeciwcukrzycowych, monitorowanie glikemii, dieta, trening
fizyczny, profilaktyka ostrych i przewlekłych powikłań choroby. Dziecko z rozpoznaną
cukrzycą powinno być wraz ze swoją rodziną pod opieką zespołu specjalistów, którzy mają
doświadczenie i rozumieją zarówno potrzeby diabetologiczne, jak i pediatryczne pacjenta
chorego na cukrzycę. W skład specjalistycznego zespołu diabetologicznego wchodzą:
lekarz pediatra ze specjalizacją w zakresie diabetologii lub endokrynologii, pielęgniarka
edukacyjna, dietetyk, psycholog oraz pracownik socjalny.
Streszczenie
W badaniach epidemiologicznych wykazano postępujący wzrost zapadalności na cukrzycę
wśród dzieci i młodzieży. W ostatnich latach niepokojący jest dynamiczny wzrost zachorowań
na cukrzycę w grupie dzieci najmłodszych. Zdecydowana większość przypadków
cukrzycy rozpoznawanych u dzieci i młodzieży to cukrzyca typu 1. Wraz z rozwojem badań
genetycznych i immunologicznych w praktyce pediatrycznej rozpoznaje się coraz
więcej przypadków cukrzycy typu 2, cukrzycy monogenowej oraz złożonych zespołów
genetycznych zawierających tę chorobę. Prawidłowa diagnostyka różnicowa cukrzycy ma
bardzo istotne znaczenie praktyczne, ponieważ wpływa na sposób leczenia oraz prognozę
postępu choroby. Rodzaj prowadzonej terapii zależy od typu cukrzycy, wieku pacjenta,
jego potrzeb, możliwości i predyspozycji. Składa się na nią substytucja insuliny lub
stosowanie doustnych leków przeciwcukrzycowych, monitorowanie glikemii, dieta, trening
fizyczny, profilaktyka ostrych i przewlekłych powikłań choroby. Dziecko z rozpoznaną
cukrzycą powinno być wraz ze swoją rodziną pod opieką zespołu specjalistów, którzy mają
doświadczenie i rozumieją zarówno potrzeby diabetologiczne, jak i pediatryczne pacjenta
chorego na cukrzycę. W skład specjalistycznego zespołu diabetologicznego wchodzą:
lekarz pediatra ze specjalizacją w zakresie diabetologii lub endokrynologii, pielęgniarka
edukacyjna, dietetyk, psycholog oraz pracownik socjalny.
Słowa kluczowe
cukrzyca; dzieci; diagnostyka; terapia
Tytuł
Cukrzyca u dzieci - etiopatogeneza, diagnostyka i terapia
Czasopismo
Forum Medycyny Rodzinnej
Numer
Tom 1, Nr 2 (2007)
Strony
125-133
Opublikowany online
2007-03-09
Wyświetlenia strony
2666
Wyświetlenia/pobrania artykułu
18835
Rekord bibliograficzny
Forum Medycyny Rodzinnej 2007;1(2):125-133.
Słowa kluczowe
cukrzyca
dzieci
diagnostyka
terapia
Autorzy
Małgorzata Myśliwiec
Informacje o artykule