Cukrzyca u dzieci - etiopatogeneza, diagnostyka i terapia

Streszczenie

W badaniach epidemiologicznych wykazano postępujący wzrost zapadalności na cukrzycę wśród dzieci i młodzieży. W ostatnich latach niepokojący jest dynamiczny wzrost zachorowań na cukrzycę w grupie dzieci najmłodszych. Zdecydowana większość przypadków cukrzycy rozpoznawanych u dzieci i młodzieży to cukrzyca typu 1. Wraz z rozwojem badań genetycznych i immunologicznych w praktyce pediatrycznej rozpoznaje się coraz więcej przypadków cukrzycy typu 2, cukrzycy monogenowej oraz złożonych zespołów genetycznych zawierających tę chorobę. Prawidłowa diagnostyka różnicowa cukrzycy ma bardzo istotne znaczenie praktyczne, ponieważ wpływa na sposób leczenia oraz prognozę postępu choroby. Rodzaj prowadzonej terapii zależy od typu cukrzycy, wieku pacjenta, jego potrzeb, możliwości i predyspozycji. Składa się na nią substytucja insuliny lub stosowanie doustnych leków przeciwcukrzycowych, monitorowanie glikemii, dieta, trening fizyczny, profilaktyka ostrych i przewlekłych powikłań choroby. Dziecko z rozpoznaną cukrzycą powinno być wraz ze swoją rodziną pod opieką zespołu specjalistów, którzy mają doświadczenie i rozumieją zarówno potrzeby diabetologiczne, jak i pediatryczne pacjenta chorego na cukrzycę. W skład specjalistycznego zespołu diabetologicznego wchodzą: lekarz pediatra ze specjalizacją w zakresie diabetologii lub endokrynologii, pielęgniarka edukacyjna, dietetyk, psycholog oraz pracownik socjalny.