Półpasiec — rola wczesnego rozpoznania, leczenie i profilaktyka

Streszczenie

Półpasiec to choroba wirusowa spowodowana pr zez reaktywację latentnego zakażenia wirusem ospy wietrznej i półpaśca (VZV, varicella-zoster virus) należącym do DNA wirusów z rodziny Herpesviridae. Reaktywacja następuje w wyniku immunosupresji spowodowanej następującymi czynnikami: wiek powyżej 50. roku życia, choroba (choroby nowotworowe, toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów, przewlekła obturacyjna choroba płuc, choroby układu sercowo‑naczyniowego, nieswoiste choroby zapalne jelita, przewlekła choroba nerek, astma oskr zelowa, cukrzyca, depresja), leczeniem immuno ‑ supresyjnym lub innym czynnikiem stresowym (stres psychologiczn y lub uraz fizyczny, np. zabieg operacyjny). Pierwotną zmianą chorobową jest surowiczy pęcherzyk o średnicy od 2 do 5 mm. Pęcherzyki zwykle grupują się na rumieniowym podłożu, a pomiędzy nimi mogą znajdować się fragmenty niezmienionej skóry. Pojawienie się zmian skórnych bardzo często popr zedzone jest uczuciem swędzenia czy mrowienia, jak i tkliwością skóry. Zachorowanie na półpasiec nie chroni przed kolejnym epizodem choroby. Najskuteczniejszą metodą ochrony są szczepienia. Szybkie rozpoczęcie leczenia lekiem przeciwwirusowym zmniejsza nasilenie i czas trwania objawów.