Tom 18, Nr 6 (2024)
Inne materiały uzgodnione z Redakcją
Opublikowany online: 2024-12-20
Wyświetlenia strony 56
Wyświetlenia/pobrania artykułu 6
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Kiła w gabinecie lekarza podstawowej opieki zdrowotnej

Sandra Ważniewicz1, Martyna Choinka1, Aleksandra Anioła1, Aleksandra Jonkisz1, Krzysztof Kanabaj2, Ryszard Żaba2
Forum Medycyny Rodzinnej 2024;18(6):279-287.

Streszczenie

Kiła jest jedną z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową, a w ostatnich latach obserwuje się istotny wzrost zachorowań na tę chorobę na całym świecie. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO, World Health Organization) w 2020 roku odnotowano 7,1 miliona zakażeń. Choroba ta cechuje się bogatą symptomatologią, a objawy mogą być niecharakterystyczne, przez co bywa rozpoznana z opóźnieniem. Objaw pierwotny może zostać niezauważony przez pacjentów, co przyczynia się do szerzenia zakażenia wśród partnerów seksualnych. Zakaźność kiły zależy od czasu trwania choroby; największa występuje w ciągu pierwszych 2 lat. Pacjenci często zgłaszają się z pierwszymi objawami do lekarza rodzinnego, dlatego też odgrywa on istotną rolę w rozpoznaniu kiły oraz skierowaniu chorego do specjalisty. Rozpoznanie kiły ustala się na podstawie obrazu klinicznego, badania podmiotowego oraz badań laboratoryjnych. Złotym standardem w diagnostyce kiły są badania serologiczne. Należy wykonać co najmniej jeden test krętkowy i jeden niekrętk owy. W leczeniu stosuje się penicylinę podawaną domięśniowo lub dożylnie. Kluczowa jest profilaktyka obejmująca stosowanie prezerwatyw, unikanie ryzykownych kontaktów seksualnych, a także regularne badania przesiewowe w przypadku licznych kontaktów płciowych. Zmiany skórne w przebiegu kiły należy różnicować z wieloma dermatozami, między innymi z rumieniem wielopostaciowym, łuszczycą, łupieżem różowym Giber ta, liszajem płaskim, wr zodem miękkim. Warto wykluczyć ponadto reakcję polekową.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Dodaj do koszyka: 49,00 PLN

Posiadasz dostęp do tego artykułu?

Referencje

  1. Wojas-Pelc A, Pastuszczak M, Serwin A, et al. Syphilis. Diagnostic and therapeutic recommendations of the Polish Dermatological Society. Part 1: early and late syphilis. Dermatology Review. 2018; 105(5): 563–581.
  2. Kamat S, Vaghasia A, Dharmender J, et al. Syphilis: Is it Back with a Bang? Indian Dermatol Online J. 2024; 15(1): 73–77.
  3. Janier M, Unemo M, Dupin N, et al. 2020 European guideline on the management of syphilis. J Eur Acad Dermatol Venereol. 2021; 35(3): 574–588.
  4. Karlikowska-Skwarnik M, Szenborn L. Syphilis in family physician’s practice. Lekarz POZ. 2017; 3(2): 129-133. 2017.
  5. Zhou S, Chanderraj R. What Is Syphilis? JAMA. 2023; 329(19): 1710.
  6. Gupta M, Verma GK, Sharma R, et al. The Changing Trend of Syphilis: Is It a Sign of Impending Epidemic? Indian J Dermatol. 2023; 68(1): 15–24.
  7. European Centre for Disease Prevention and Control (ECDC). Facts about syphilis. Stockholm ECDC. https://www.ecdc.europa.eu/en/syphilis/facts (uzupełnić datę dostępu!).
  8. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/sexually-transmitted-infections-(sti (uzupełnić datę dostępu!).
  9. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH – Państwowy Instytut Badawczy Zakład Epidemiologii Chorób Zakaźnych i Nadzoru Główny Inspektorat Sanitarny Departament Przeciwepidemiczny i Ochrony Sanitarnej Granic. CHOROBY ZAKAŹNE I ZATRUCIA W POLSCE W 2023 ROKU. Available at: https://wwwold pzh gov pl/oldpage/epimeld/2023/Ch. ; 2023: pdf.
  10. Jenerowicz D, Pawlaczyk M, Żaba R. Kiła ciągłym wyzwaniem dla lekarzy. Przewodnik Lekarza/Guide for GPs. ; 2003.
  11. Yu X, Zheng H. Syphilitic Chancre of the Lips Transmitted by Kissing: A Case Report and Review of the Literature. Medicine (Baltimore). 2016; 95(14): e3303.
  12. Yi DY, Xu QY, He Y, et al. Treponema pallidum protein Tp47 induced prostaglandin E2 to inhibit the phagocytosis in human macrophages. J Eur Acad Dermatol Venereol. 2024; 38(6): 1166–1178.
  13. Fuertes de Vega L, de la Torre García JM, Suarez Farfante JM, et al. AEDV Expert Consensus for the Management of Syphilis. Actas Dermosifiliogr. 2024 [Epub ahead of print].
  14. Zheng Y, Xu M. Biett's sign in secondary syphilis. QJM. 2024; 117(1): 55–56.
  15. Peeling RW, Mabey D, Kamb ML, et al. Syphilis. Nat Rev Dis Primers. 2017; 3: 17073.
  16. Satyaputra F, Hendry S, Braddick M, et al. The Laboratory Diagnosis of Syphilis. J Clin Microbiol. 2021; 59(10): e0010021.
  17. Park IU, Chow JM, Bolan G, et al. Screening for syphilis with the treponemal immunoassay: analysis of discordant serology results and implications for clinical management. J Infect Dis. 2011; 204(9): 1297–1304.
  18. Binnicker MJ, Jespersen DJ, Rollins LO. Treponema-specific tests for serodiagnosis of syphilis: comparative evaluation of seven assays. J Clin Microbiol. 2011; 49(4): 1313–1317.
  19. Young H. Guidelines for serological testing for syphilis. Sex Transm Infect. 2000; 76(5): 403–405.
  20. Adamson PC, Loeffelholz MJ, Klausner JD. Point-of-Care Testing for Sexually Transmitted Infections: A Review of Recent Developments. Arch Pathol Lab Med. 2020; 144(11): 1344–1351.
  21. Giannouchos TV, Crouch E, Merrell MA, et al. US Preventive Services Task Force (USPSTF). Diagnosis and management of syphilis. Am Fam Physician. 2003; 68(2): 283–290.
  22. Cunha Ramos M, Nicola MR, Bezerra NT, et al. Genital ulcers caused by sexually transmitted agents. An Bras Dermatol. 2022; 97(5): 551–565.
  23. Çakmak SK, Tamer E, Karadağ AS, et al. Syphilis: A great imitator. Clin Dermatol. 2019; 37(3): 182–191.
  24. Taniguchi T, Yamamoto M, Miyoshi S, et al. Unilateral tonsillitis due to primary syphilis with gram-negative corkscrew-like spirochaetes confirmed by Gram stain of pus. BMJ Case Rep. 2024; 17(2).