Tom 2, Nr 1 (2008)
Praktyka lekarza rodzinnego
Opublikowany online: 2007-12-17
Iwabradyna - alternatywa czy „wartość dodana” w stosunku do leków β-adrenolitycznych?
Beata Przybysz, Agnieszka Serafin, Krzysztof J. Filipiak
Forum Medycyny Rodzinnej 2008;2(1):65-75.
Tom 2, Nr 1 (2008)
Praktyka lekarza rodzinnego
Opublikowany online: 2007-12-17
Streszczenie
Iwabradyna jest pierwszym, nowoczesnym lekiem zsyntetyzowanym w celu selektywnego
zwolnienia częstości rytmu serca (HR, heart rate); wybiórczo hamuje prąd rozrusznikowy
If w komórkach węzła zatokowego. W przypadku leków β-adrenolitycznych dowiedziono,
że ich efekt przeciwniedokrwienny jest konsekwencją działania zwalniającego
HR. Tym bardziej, wybiórczy mechanizm działania iwabradyny budzi nowe nadzieje
w terapii choroby niedokrwiennej serca. Lek ten u pacjentów ze stabilną chorobą niedokrwienną
serca wykazuje dawkozależny efekt zmniejszający spoczynkowy i wysiłkowy
HR, poprawia tolerancję wysiłkową, wydłuża czas do wystąpienia niedokrwienia indukowanego
wysiłkiem oraz zmniejsza częstość ataków dławicy piersiowej, natomiast
w przeciwieństwie do krótkodziałających β-adrenolityków nie wywołuje zjawiska odbicia,
nie wykazuje też ujemnego działania inotropowego. Poza powolną spoczynkową depolaryzacją
nie wpływa na inne parametry elektrofizjologiczne komórek sercowych.
W konsekwencji nie oddziałuje na amplitudę i czas trwania potencjałów czynnościowych.
Nie wpływa także na kurczliwość naczyń wieńcowych. Wobec braku innych niż zwalnianie
czynności serca efektów w obrębie układu sercowo-naczyniowego, iwabradyna wydaje
się interesującą alternatywą dla β-adrenolityku u części pacjentów ze stabilną chorobą
niedokrwienną serca. Szczególne zainteresowanie budzi możliwość stosowania
jej u chorych, u których powinno się unikać podawania β-adrenolityków bądź u osób ze
stwierdzoną obniżoną tolerancją tych leków. W próbach klinicznych iwabradyna okazała
się równie skutecznym lekiem przeciwdławicowym jak β-adrenolityk. Istnieje liczna
grupa pacjentów nieosiągających zakładanych wartości HR (< 60/min) mimo stosowania
β-adrenolityków. Część z nich nie toleruje większych dawek tych leków i u tych
właśnie chorych perspektywa włączenia leku dodatkowo zmniejszającego HR wydaje
się interesująca.
Forum Medycyny Rodzinnej 2008, tom 2, nr 1, 65-75
Streszczenie
Iwabradyna jest pierwszym, nowoczesnym lekiem zsyntetyzowanym w celu selektywnego
zwolnienia częstości rytmu serca (HR, heart rate); wybiórczo hamuje prąd rozrusznikowy
If w komórkach węzła zatokowego. W przypadku leków β-adrenolitycznych dowiedziono,
że ich efekt przeciwniedokrwienny jest konsekwencją działania zwalniającego
HR. Tym bardziej, wybiórczy mechanizm działania iwabradyny budzi nowe nadzieje
w terapii choroby niedokrwiennej serca. Lek ten u pacjentów ze stabilną chorobą niedokrwienną
serca wykazuje dawkozależny efekt zmniejszający spoczynkowy i wysiłkowy
HR, poprawia tolerancję wysiłkową, wydłuża czas do wystąpienia niedokrwienia indukowanego
wysiłkiem oraz zmniejsza częstość ataków dławicy piersiowej, natomiast
w przeciwieństwie do krótkodziałających β-adrenolityków nie wywołuje zjawiska odbicia,
nie wykazuje też ujemnego działania inotropowego. Poza powolną spoczynkową depolaryzacją
nie wpływa na inne parametry elektrofizjologiczne komórek sercowych.
W konsekwencji nie oddziałuje na amplitudę i czas trwania potencjałów czynnościowych.
Nie wpływa także na kurczliwość naczyń wieńcowych. Wobec braku innych niż zwalnianie
czynności serca efektów w obrębie układu sercowo-naczyniowego, iwabradyna wydaje
się interesującą alternatywą dla β-adrenolityku u części pacjentów ze stabilną chorobą
niedokrwienną serca. Szczególne zainteresowanie budzi możliwość stosowania
jej u chorych, u których powinno się unikać podawania β-adrenolityków bądź u osób ze
stwierdzoną obniżoną tolerancją tych leków. W próbach klinicznych iwabradyna okazała
się równie skutecznym lekiem przeciwdławicowym jak β-adrenolityk. Istnieje liczna
grupa pacjentów nieosiągających zakładanych wartości HR (< 60/min) mimo stosowania
β-adrenolityków. Część z nich nie toleruje większych dawek tych leków i u tych
właśnie chorych perspektywa włączenia leku dodatkowo zmniejszającego HR wydaje
się interesująca.
Forum Medycyny Rodzinnej 2008, tom 2, nr 1, 65-75
Słowa kluczowe
iwabradyna; inhibitor If; częstość rytmu serca; choroba niedokrwienna serca
Tytuł
Iwabradyna - alternatywa czy „wartość dodana” w stosunku do leków β-adrenolitycznych?
Czasopismo
Forum Medycyny Rodzinnej
Numer
Tom 2, Nr 1 (2008)
Strony
65-75
Opublikowany online
2007-12-17
Wyświetlenia strony
847
Wyświetlenia/pobrania artykułu
2669
Rekord bibliograficzny
Forum Medycyny Rodzinnej 2008;2(1):65-75.
Słowa kluczowe
iwabradyna
inhibitor If
częstość rytmu serca
choroba niedokrwienna serca
Autorzy
Beata Przybysz
Agnieszka Serafin
Krzysztof J. Filipiak