Co roku na świecie notuje się coraz więcej zachorowań na toksokarozę. Sprzyja temu zwiększająca się liczba zwierząt (psów, kotów) w środowisku człowieka oraz lekceważenie podstawowych zasadach higieny i profilaktyki. Toksokaroza ma różny przebieg, często najpierw jest rozpoznawana jako astma oskrzelowa lub alergia. W niniejszej pracy przedstawiono rodzinne występowanie zachorowania na toksokarozę. Starano się w niej zwrócić uwagę lekarza pierwszego kontaktu na problemy związane z prawidłowym rozpoznaniem choroby.
Toksokaroza jest chorobą pasożytniczą wywołaną przez larwy pospolitej glisty psiej lub kociej (Toxocara canis lub Toxocara cati). Do zakażenia dochodzi w wyniku połknięcia inwazyjnych jaj. Należy nadmienić, że człowiek nie jest żywicielem, a jaja tych nicieni występują tylko w kale psów i kotów lub w zanieczyszczonej glebie. U psów może dojść do zakażenia szczeniąt przez łożysko ciężarnej suki lub drogą laktogenną. Do zakażenia zwierząt formami inwazyjnymi pasożytów dochodzi na przykład przez spożycie żywicieli paratenicznych (np. gryzoni). W organizmie tych ostatnich nicienie nie rozwijają się do postaci dojrzałej. U człowieka larwy poprzez krew dostają się do wątroby, gdzie ulegają zatrzymaniu lub osadzają się w innych narządach wewnętrznych (płuca, mózg, gałka oczna, mięsień sercowy, mięśnie szkieletowe).
U człowieka zakażenie może przebiegać bezobjawowo lub w postaci uogólnionej (zespół larwy wędrującej trzewnej), ocznej (larwa wędrująca oczna) lub mózgowej. O tym, czy przebieg choroby będzie skąpoobjawowy czy burzliwy, decydują głównie reakcje immunologiczne zachodzące między organizmem człowieka i pasożyta.
W pracy opisano przypadek rodzinnego występowania toksokarozy, aby podkreślić problem tego schorzenia, a także przedstawić trudności w jego rozpoznaniu.