Zator skrzyżowany jako manifestacja przetrwałego otworu owalnego na podstawie przypadku 45-letniej pacjentki

Streszczenie

Przetrwały otwór owalny (PFO, patent foramen ovale) jest jedną z najczęstszych wrodzonych wad serca występującą nawet u jednej trzeciej pacjentów. Dominuje przebieg bez powikłań, jednak u niektórych chorych może dojść do wystąpienia zatorowości skrzyżowanej. Pojęcie zatoru skrzyżowanego związane jest z przejściem skrzepliny z naczynia żylnego do krążenia dużego, co może skutkować wystąpieniem udaru, zatorowości płucnej lub innych epizodów zakrzepowo-zatorowych. W poniższym artykule został przedstawiony przypadek 45-letniej pacjentki, która początkowo skarżyła się na ból kończyny dolnej lewej oraz nasilającą się duszność od około tygodnia. W trakcie diagnostyki wykonano angiografię TK tętnic kończyn dolnych oraz TK tętnic płucnych, które potwierdziły ostre niedokrwienie kończyny dolnej oraz zatorowość płucną. U pacjentki z powodzeniem zastosowano terapi ę przeciwzakrzepową heparyną drobnocząsteczkową. Dzięki wykonaniu badania echokardiografii przezprzełykowej (TEE, transesophageal echocardiography) potwierdzono występowanie przetrwałego otworu owalnego, przez który przedostał się materiał zatorowy, prowadząc do obwodowej zatorowości tętniczej. Stąd, poszukując przyczyn wystąpienia epizodu zatorowego w układzie tętniczym, należy zawsze uwzględnić źródło pochodzenia materiału zatorowego, drożność otworu owalnego i ewentualną obecność zatoru skrzyżowanego.