Aspekty kliniczne i epidemiologiczne zaburzeń ogólnoustrojowych u chorych na łuszczycę

Streszczenie

Od lat obserwuje się związek łuszczycy i różnych chorób narządów wewnętrznych. Dane z piśmiennictwa dowodzą, że łuszczyca i choroby układu sercowo-naczyniowego mają pewne wspólne cechy etiopatogenetyczne, jak na przykład udział cytokin prozapalnych (TNF-α, Il-1, Il-6, Il-8, Il-12). Istnieją pewne korelacje między nasileniem zmian skórnych w łuszczycy a przebiegiem schorzeń internistycznych. Przewlekle utrzymujący się uogólniony stan zapalny w przebiegu łuszczycy, stosowanie leków ogólnych w terapii tego schorzenia, a także często występujący niezdrowy styl życia u chorych na łuszczycę, przyczyniają się do powstania niekorzystnego profilu czynników ryzyka sercowo-naczyniowego.
Badano 147 pacjentów chorych na łuszczycę, hospitalizowanych na Oddziale Chorób Skóry Szpitala Wojewódzkiego w Poznaniu. Chorych podzielono na 4 grupy: z łuszczycą zwyczajną, stawową, krostkową i erytrodermią łuszczycową. W metodach uwzględniono badanie przedmiotowe, podmiotowe, ankietowe chorych na łuszczycę oraz badanie ankietowe dotyczące jakości życia pacjentów, a także badanie konsultacyjne kardiologiczno- internistyczne, w celu stwierdzenia schorzeń współistniejących u pacjentów z łuszczycą. Wykonano badania laboratoryjne i diagnostyczne. Stwierdzono, że częstość współistnienia u chorych na łuszczycę różnych schorzeń wynosi: hipercholesterolemia - około 40%, nadciśnienie tętnicze - około 27,68%, choroba niedokrwienna serca - około 8,93%, cukrzyca typu 2 - około 8,03%, cukrzyca typu 1 - około 1,78%. Częstość współwystępowania u pacjentów z łuszczycą nałogów wynosi: palenie tytoniu - około 43,75%, spożywanie alkoholu - około 25,89%. Ponadto stwierdzono, że łuszczyca znacząco obniża jakość życia chorych.