English Polski
Tom 13, Nr 5 (2018)
Elektroterapia
Opublikowany online: 2018-09-07

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 1857
Wyświetlenia/pobrania artykułu 773
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Dlaczego warto stymulować pęczek Bachmanna? Rozważania elektrokardiograficzne i kliniczne

Magdalena Sokołowska1, Jacek Marcin Zawadzki1, Aleksandra Gajek1, Jakub Adamowicz2, Jacek Gajek2, Magdalena Kliś3, Agnieszka Sławuta3
Folia Cardiologica 2018;13(5):485-488.

Streszczenie

Stymulacja przedsionkowa może wpływać negatywnie na pracę serca pomimo jej pierwotnie fizjologicznego charakteru. Prezentujemy przypadek 80-letniej kobiety z objawami rozkurczowej niewydolności serca, które – według samej pacjentki – mają związek czasowy z implantacją z powodu choroby węzła zatokowego dwujamowego stymulatora serca. Elektroda przedsionkowa została umiejscowiona typowo w uszku prawego przedsionka. Elektro- oraz echokardiograficzna ocena pacjentki wykazała nieprawidłową relację czasową skurczu przedsionka i komory, co mogło być przyczyną objawów klinicznych. Optymalizacja programowania urządzenia może częściowo poprawić stan kliniczny pacjentki, jednakże wciąż pozostaje pytanie: czy należy dążyć do zmiany lokalizacji elektrody przedsionkowej - zastosowanie stymulacji pęczka Bachmanna w opisanym przypadku?

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF (angielski) Pobierz plik PDF

Referencje

  1. Braunwald E, Bonow RO. Braunwald's heart disease: a textbook of cardiovascular medicine. Elsevier Saunders, Philadelphia: 2012.
  2. Rein AJ, O'Donnell CP, Colan SD, et al. Tissue velocity Doppler assessment of atrial and ventricular electromechanical coupling and atrioventricular time intervals in normal subjects. Am J Cardiol. 2003; 92(11): 1347–1350.
  3. Wang K, Xiao HB, Fujimoto S, et al. Atrial electromechanical sequence in normal subjects and patients with DDD pacemakers. Br Heart J. 1995; 74(4): 403–407.
  4. Bąkowski D, Wożakowska-Kapłon B. Blok przedsionkowo-komorowy I stopnia u chorego z dwujamowym kardiowerterem-defibrylatorem — pozornie błahy problem. Folia Cardiol. 2016; 11(1): 75–79.
  5. Eicher JC, Laurent G, Mathé A, et al. Atrial dyssynchrony syndrome: an overlooked phenomenon and a potential cause of 'diastolic' heart failure. Eur J Heart Fail. 2012; 14(3): 248–258.
  6. Kliś M, Sławuta A, Gajek J. Antiarrhythmic properties of atrial pacing. Adv Clin Exp Med. 2017; 26(2): 351–357.
  7. Miyazaki H, Noma K, Date T, et al. Atrial septal pacing to resynchronize atrial contraction and improve atrial transport function. J Cardiol. 2005; 45(6): 239–246.
  8. Bailin SJ, Adler S, Giudici M. Prevention of chronic atrial fibrillation by pacing in the region of Bachmann's bundle: results of a multicenter randomized trial. J Cardiovasc Electrophysiol. 2001; 12(8): 912–917.
  9. Kristensen L, Nielsen JC, Mortensen PT, et al. Sinus and paced P wave duration and dispersion as predictors of atrial fibrillation after pacemaker implantation in patients with isolated sick sinus syndrome. Pacing Clin Electrophysiol. 2004; 27(5): 606–614.
  10. Sławuta A, Kliś M, Skoczyński P, et al. Bachmann's bundle pacing not only improves interatrial conduction but also reduces the need for ventricular pacing. Adv Clin Exp Med. 2016; 25(5): 845–850.