Przetoka przedsionkowo-przełykowa – stan kliniczny oraz historia choroby jako klucz do postawienia rozpoznania w badaniu obrazowym

Streszczenie

Przetoka przedsionkowo-przełykowa jest wyjątkowo rzadkim, ale stanowiącym zagrożenie życia powikłaniem po zabiegu ablacji przezskórnej. W związku z rosnącą częstością występowania migotania przedsionków, a co za tym idzie zwiększającą się liczbą wykonywanych zabiegów ablacji przezskórnej, powinna również wzrastać świadomość występujących powikłań po tym zabiegu oraz metod ich rozpoznawania. Pacjent w wieku 69 lat z migotaniem przedsionków w wywiadzie został przyjęty do szpitala z powodu podejrzenia udaru mózgu. Pacjent 27 dni wcześniej przebył zabieg ablacji przezskórnej. Przy przyjęciu stwierdzono również umiarkowanie podwyższone laboratoryjne wskaźniki stanu zapalnego oraz stan podgorączkowy. W trakcie hospitalizacji zaobserwowano gwałtowne narastanie wykładników stanu zapalnego oraz stopniowe pogarszanie się ogólnego stanu chorego. Rozpoznano sepsę i włączono szerokospektralną antybiotykoterapię. Szóstego dnia hospitalizacji doszło do zatrzymania krążenia. Rozpoczęto resuscytację krążeniowo-oddechową, która przywróciła spontaniczne krążenie. W wykonanym badaniu elektrokardiograficznym zaobserwowano cechy zawału serca z uniesieniem odcinka ST. Pilna koronarografia nie wykazała jednak zmian w naczyniach wieńcowych. Wykonano kontrolne badanie tomografii komputerowej (CT) głowy bez podania środka kontrastowego, które wykazało obecność zatorów powietrznych. Badanie CT klatki piersiowej bez podania środka kontrastowego ujawniło obecność wolnego gazu w lewym przedsionku oraz osierdziu, co w zestawieniu z wywiadem chorobowym pacjenta wskazało na możliwą obecność przetoki przedsionkowo-przełykowej. Mimo wszystkich starań pacjent zmarł. W badaniu autopsyjnym potwierdzono obecność przetoki przedsionkowo-przełykowej między lewym przedsionkiem a przełykiem. Celem przedstawienia tego opisu przypadku było pogłębieine wiedzy o powikłaniach po zabiegu przezskórnej ablacji, zarówno wśród klinicystów, jak i radiologów. Wskazuje on, jak ważna jest rola danych klinicznych oraz badań obrazowych w rozpoznaniu przetoki przedsionkowo-przełykowej.