English Polski
Tom 15, Nr 6 (2020)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2020-12-30

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 563
Wyświetlenia/pobrania artykułu 499
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Ocena umiejętności praktycznych w zakresie resuscytacji wśród studentów ostatniego roku kierunku lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Marcin Mirosław Kaczor1, Dagmara Maria Mirowska-Guzel2, Antonia Doroszewska3, Krzysztof J. Filipiak4, Barbara Górnicka5
Folia Cardiologica 2020;15(6):393-397.

Streszczenie

Wstęp. Postępowanie w stanach nagłych stanowi jedną z podstawowych umiejętności, którą powinni nabyć studenci na wszystkich kierunkach medycznych. Podstawą nauczania rozpoznawania stanów zagrożenia życia, w tym rozpoznawania zatrzymania krążenia i prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej, są wytyczne Advanced Life Support (ALS) Europejskiej Rady Resuscytacji. W ramach badania oceniono stopień wykorzystania wiedzy i umiejętności praktycznych w zakresie resuscytacji przez studentów VI roku kierunku lekarskiego.

Materiał i metody. Badana grupa studentów brała udział w symulowanym scenariuszu zdarzenia krytycznego, w trakcie którego dochodziło do nieodwracalnego zatrzymania krążenia. Na podstawie nagrania audiowizualnego instruktor oceniał wybrane merytoryczne parametry pracy 37 czteroosobowych zespołów terapeutycznych (ZT).

Wyniki. Pierwszym ocenianym elementem scenariusza było podjęcie leczenia bradykardii. Jakiekolwiek działania w tym zakresie podjęło 17 ZT (niecałe 49%), a 12 ZT (nieco ponad 32%) podało atropinę. Kolejnym, następującym po bradykardii, stałym elementem było wystąpienie nieodwracalanego zatrzymania krążenia w mechanizmie asystolii. W ciągu 10 s na asystolię zareagowało 15 ZT (40,5%), w czasie 11–20 s — 10 ZT (67,5%), natomiast 9 ZT (13,51%) podjęło działania w ciągu 21–40 s.

W momencie wystąpienia zatrzymania krążenia tylko 12 ZT (nieco ponad 32%) sprawdziło obecność oddechu jako kryterium rozpoznania zatrzymania krążenia, wszystkie ZT (100%) podały adrenalinę, 29 ZT (nieco ponad 78%) dokonało przyrządowego udrożnienia dróg oddechowych, 27 ZT (niecałe 73%) wezwało zespół resuscytacyjny.

Wnioski. Ograniczone umiejętności studentów w zakresie postępowania zgodnie z wytycznymi protokołu ALS leczenia bradykardii oraz w trakcie prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej sugeruje konieczność przywiązywania większej wagi do nauczania zarówno podstawowych, jak i zaawansowanych czynności resuscytacyjnych jako umiejętności ogólnolekarskich, sukcesywnie w czasie całego szkolenia przeddyplomowego na kierunku lekarskim.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF (angielski) Pobierz plik PDF

Referencje

  1. Monsieurs KG, Nolan JP, Bossaert LL, et al. ERC Guidelines 2015 Writing Group. European Resuscitation Council Guidelines for Resuscitation 2015: Section 1. Executive summary. Resuscitation. 2015; 95: 1–80.
  2. Notice of the Minister of Science and Higher Education of 9 January 2018 on the publication of the text of the Regulation of the Minister of Science and Higher Education on standards for the fields of study: medical, dental, pharmacy, nursing and midwifery, Polish Law Journal, Warsaw, 9 February 2018, item 345. http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/api/isap/deeds/WDU20180000345/text.html (August 11, 2020).
  3. Kaczor M. valuation of communication skills and cooperation in therapeutic students of medical medical university (Dissertation on doctoral degree in medical sciences). Warsaw Medical University, Warsaw 2020.
  4. Perkins GD. Simulation in resuscitation training. Resuscitation. 2007; 73(2): 202–211.
  5. Gillon S, Radford S, Chalwin R, et al. Crisis resource management, simulation training and the medical emergency team. Crit Care Resusc. 2012; 14(3): 227–235.
  6. Soar J, Nolan JP, Bottiger BW. Advanced resuscitation treatments in adults. In: Andres J. ed. Resuscitation guidelines. Polish Resuscitation Council, Kraków 2015: 127–186 (Polish edition).
  7. Bjørshol CA, Myklebust H, Nilsen KL, et al. Effect of socioemotional stress on the quality of cardiopulmonary resuscitation during advanced life support in a randomized manikin study. Crit Care Med. 2011; 39(2): 300–304.
  8. Marsch SCU, Müller C, Marquardt K, et al. Human factors affect the quality of cardiopulmonary resuscitation in simulated cardiac arrests. Resuscitation. 2004; 60(1): 51–56.
  9. Smith KK, Gilcreast D, Pierce K. Evaluation of staff's retention of ACLS and BLS skills. Resuscitation. 2008; 78(1): 59–65.
  10. Einspruch EL, Lynch B, Aufderheide TP, et al. Retention of CPR skills learned in a traditional AHA Heartsaver course versus 30-min video self-training: a controlled randomized study. Resuscitation. 2007; 74(3): 476–486.
  11. Roppolo LP, Pepe PE, Campbell L, et al. Prospective, randomized trial of the effectiveness and retention of 30-min layperson training for cardiopulmonary resuscitation and automated external defibrillators: The American Airlines Study. Resuscitation. 2007; 74(2): 276–285.
  12. Gaba DM. Crisis resource management and teamwork training in anaesthesia. Br J Anaesth. 2010; 105(1): 3–6.
  13. Krage R, Tjon Soei Len L, Schober P, et al. Does individual experience affect performance during cardiopulmonary resuscitation with additional external distractors? Anaesthesia. 2014; 69(9): 983–989.