Przezskórna angioplastyka Y-pomostu żylnego u pacjenta z niestabilną dławicą piersiową. Czy zwężenie bifurkacji Y-pomostu żylnego jest nadal wyzwaniem?
, 1, 1, 1, 1, 1
Streszczenie
Pacjenta w wieku 71 lat po przebytej operacji pomostowania aortalno-wieńcowego przyjęto do Kliniki Kardiologii Interwencyjnej Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II z powodu ostrego zespołu wieńcowego — niestabilnej dławicy piersiowej. W angiografii wieńcowej wykazano obecność istotnego zwężenia rozwidlonego żylnego pomostu wieńcowego jako ostatniego funkcjonującego naczynia. Po kwalifikacji przez lokalny zespół sercowy u pacjenta wykonano angioplastykę rozwidlonego pomostu żylnego z implantacją samorozprężalnego stentu uwalniającego sirolimus (Stentys). W opisie przypadku jest mowa o technicznych aspektach, takich jak wykorzystanie urządzeń do wspomagania funkcji lewej komory, dodatkowych metod obrazowania wieńcowego, rodzaju dostępu zabiegowego, rodzaju stentu i dystalnej protekcji naczynia. Pacjent z licznymi obciążeniami i istotnie obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory jest raczej kandydatem do przezskórnej rewaskularyzacji niż do klasycznej operacji. Osiem miesięcy po zabiegu pacjentowi implantowano automatyczny kardiowerter-defibrylator w ramach prewencji pierwotnej nagłej śmierci sercowej w związku z objawową przewlekłą niewydolnością serca. W dyskusji omówiono problem długoterminowego efektu leczenia przezskórnego w tej grupie chorych. Rewaskularyzacja wieńcowa pacjenta z silnymi objawami ze zwężeniem ostatniego funkcjonującego naczynia wieńcowego powinna być obowiązkowa, choć liczne choroby współtowarzyszące zwiększają ryzyko zarówno operacji klasycznej, jak i przezskórnej angioplastyki. Zasadnicze pytanie brzmi: leczyć zabiegowo czy zachowawczo?
Słowa kluczowe: angioplastykarewaskularyzacjachoroba wieńcowaniewydolność sercapomost żylnybifurkacja
Referencje
- Lusini M, Pollari F, Sedati P, et al. Natural "Y" venous graft for coronary revascularization. Tex Heart Inst J. 2013; 40(5): 628–629.
- Wadey K, Lopes J, Bendeck M, et al. Role of smooth muscle cells in coronary artery bypass grafting failure. Cardiovasc Res. 2018; 114(4): 601–610.
- Bonzel T, Schächinger V, Dörge H. Description of a Heart Team approach to coronary revascularization and its beneficial long-term effect on clinical events after PCI. Clin Res Cardiol. 2016; 105(5): 388–400.
- Guzik B, Niewiara Ł, Fila M, et al. Heart Team decision retention and outcome of patients with multivessel coronary artery disease. Przegl Lek. 2018; 2: 64–67.
- Cleland JGF, Calvert M, Freemantle N, et al. The Heart Failure Revascularisation Trial (HEART). Eur J Heart Fail. 2011; 13(2): 227–233.
- Chen KJ, Lee WL, Liu TJ, et al. “DK crush” technique for a tightly stenosed conjoined SVG lesion in a patient with acute coronary syndrome and cardiogenic shock. Acta Cardiol Sin. 2015; 31(3): 253–256.
- Karalis I, Kochiadakis G, Igoumenidis N, et al. The "crush" technique as a therapeutic approach for a bifurcation lesion in a saphenous venous graft. Hellenic J Cardiol. 2010; 51(4): 368–373.
