Tikagrelor lekiem przeciwpłytkowym pierwszego wyboru w ostrym zespole wieńcowym. Czy w Polsce są realizowane wytyczne terapii przeciwpłytkowej u chorych z ACS?

Streszczenie

Podwójna terapia przeciwpłytkowa, czyli połączenie kwasu acetylosalicylowego i jednego z inhibitorów P2Y₁₂, jest obecnie standardem postępowania w ostrych zespołach wieńcowych. Tikagrelor jest przedstawicielem nowej grupy leków przeciwpłytkowych, bezpośrednim, działającym niekompetycyjnie inhibitorem receptorów P2Y₁₂. Badania farmakokinetyki tikagreloru wskazują na szybsze i silniejsze niż klopidogrel działanie hamujące agregację płytek. Skuteczność i bezpieczeństwo tikagreloru w porównaniu z klopidogrelem udowodniono zarówno w badaniu randomizowanym (16-proc. redukcja ryzyka zgonów sercowo-naczyniowych, zawałów i udarów [współczynnik ryzyka {HR} 0,84; 95-proc. przedział ufności {CI} 0,77–0,92], 21-proc. redukcja ryzyka śmiertelności sercowo-naczyniowej [HR 0,79; 95% CI 0,69–0,91; p = 0,001], brak znamiennie statystycznych różnic w poważnych krwawieniach v. klopidogrel [11,6% v. 11,2%; p = 0,43]), jak i w badaniu RWE opartym na rejestrze Swedeheart. Według aktualnych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego zaleca się wybór tikagreloru spośród innych inhibitorów receptora P2Y₁₂ bez względu na początkową strategię leczenia. Korzyści z zastosowania tikagreloru uzyskuje się w przypadku wyboru strategii leczenia: zachowawczej, angioplastyki bądź operacyjnej.