Kardiomiopatia przerostowa u bezobjawowej 24-letniej kobiety w ciąży — postępowanie według wytycznych ESC
Streszczenie
Zaprezentowano opis przypadku 24-letniej kobiety z kardiomiopatią przerostową bez objawów w 18. tygodniu ciąży.
W echokardiografii przezklatkowej (TTE) uwidoczniono przerost wszystkich ścian lewej komory (LV) poza tylno-boczną,
od 21 mm do 31 mm, oraz przerost przegrody międzykomorowej do 36 mm. W 48-godzinnym badaniu elektrokardiograficznym
(EKG) metodą Holtera stwierdzono 5 epizodów częstoskurczu komorowego złożonych z 3 pobudzeń o częstości
do 108/min. Wyliczono 5-letnie ryzyko nagłego zgonu sercowego (SCD) jako niskie — na poziomie 2,25% (wszczepialny
kardiowerter-defibrylator [ICD] nie jest zalecany). Po porodzie drogą cięcia cesarskiego w 37. tygodniu ciąży w TTE
uwidoczniono progresję przerostu mięśnia LV do 38 mm. W 48-godzinnym badaniu EKG metodą Holtera stwierdzono
2 epizody bezobjawowego nieutrwalonego częstoskurczu komorowego z 4 oraz 7 pubudzeń o częstości do 162/min.
Wyliczone 5-letnie ryzyko SCD zwiększyło się do 5,91% (klasa zaleceń IIb B dla ICD). Ze względu na całość obrazu
klinicznego i echokardiograficznego, progresję przerostu ścian LV, nasilenie arytmii komorowej i zwiększenie stężenia
N-końcowego propeptydu natriuretycznego typu B pacjentce wszczepiono ICD. U pacjentów z pośrednim 5-letnim ryzykiem
SCD w kardiomiopatii przerostowej (4–6%), zgodnie z doniesieniem Maron i Maron z kongresu Europejskiego
Towarzystwa Kardiologicznego (Londyn, 2015), ocena późnego wzmocnienia kontrastowego (LGE) w badaniu rezonansu
magnetycznego może być pomocna w podjęciu decyzji o implantacji ICD. Autorzy wskazują na LGE większe lub równe
15% jako czynnik ryzyka SCD kwalifikujący do implantacji ICD, a także czynnik rozstrzygający w przypadku niejednoznacznych
wskazań do wszczepienia ICD.
Słowa kluczowe: kardiomiopatia przerostowawytyczne ESCwszczepialny kardiowerter-defibrylatorpodskórny kardiowerter-defibrylator
Referencje
- Elliott PM, Anastasakis A, Borger MA. 2014 ESC Guidelines on diagnosis and management of hypertrophic cardiomyopathy: the Task Force for the Diagnosis and Management of Hypertrophic Cardiomyopathy of the European Society of Cardiology (ESC). Eur Heart J. 2014; 35(39): 2733–2779.
- Maron BJ, Casey SA, Hurrell DG, et al. Relation of left ventricular thickness to age and gender in hypertrophic cardiomyopathy. J Am Cardiol. 2003; 91(10): 1195–1198..
- Maron BJ, Olivotto I, Spirito P, et al. Epidemiology of hypertrophic cardiomyopathy-related death: revisited in a large non-referral-based patient population. Circulation. 2000; 102(8): 858–864.
- Spirito P, Bellone P, Harris KM, et al. Magnitude of left ventricular hypertrophy and risk of sudden death in hypertrophic cardiomyopathy. N Engl J Med. 2000; 342(24): 1778–1785.
- Elliott PM, Gimeno Blanes JR, Mahon NG, et al. Relation between severity of left-ventricular hypertrophy and prognosis in patients with hypertrophic cardiomyopathy. Lancet. 2001; 357(9254): 420–424.
- Maron MS, Maron BJ. Clinical impact of contemporary cardiovascular magnetic resonance imaging in hypertrophic cardiomyopathy. Circulation. 2015; 132(4): 292–298.
- Priori SG, Blomström-Lundqvist C, Mazzanti A, et al. 2015 ESC Guidelines for the management of patients with ventricular arrhythmias and the prevention of sudden cardiac death: the Task Force for the Management of Patients with Ventricular Arrhythmias and the Prevention of Sudden Cardiac Death of the European Society of Cardiology (ESC). Endorsed by: Association for European Paediatric and Congenital Cardiology (AEPC). Eur Heart J. 2015; 36(41): 2793–2867.
