Niedawno przebyte omdlenia u pacjentów z istotnym zwężeniem tętnic szyjnych
Streszczenie
Wstęp. Omdlenie jest to krótkotrwała utrata przytomności spowodowana spadkiem perfuzji mózgu. Celem badania jest ocena częstości występowania omdleń w okresie 2 lat przed zakwalifikowaniem pacjenta do zabiegowego leczenia zwężenia tętnic szyjnych oraz poszukiwanie parametrów klinicznych i elektrokardiograficznych powiązanych z wystąpieniem omdlenia.
Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 78 pacjentów (31 kobiet i 47 mężczyzn w wieku 65,4 ± 7,7 roku) kliniki chirurgii naczyniowej przyjętych w celu leczenia zabiegowego istotnego zwężenia tętnic szyjnych. Od badanych pacjentów zebrano wywiad dotyczący występowania omdleń i czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego oraz analizowano u nich zapis 12-odprowadzeniowego spoczynkowego elektrokardiogramu.
Wyniki. W badanej grupie omdlenie kiedykolwiek w życiu podało w wywiadzie 20 (25,6%) pacjentów, 7 (9%) pacjentów podało przebycie utraty przytomności w ostatnich 2 latach. Badane grupy, wyodrębnione na podstawie wywiadu omdleniowego w ciągu ostatnich 2 lat, nie różniły się istotnie pod względem badanych parametrów demograficznych i klinicznych. Wśród pacjentów z omdleniem w ciągu ostatnich 2 lat był istotnie większy odsetek osób, u których czas trwania zespołu QRS dłuższy lub równy 120 ms niż wśród pacjentów bez omdleń w ostatnich 2 latach. Analiza regresji logistycznej wykazała, że jedynym parametrem powiązanym z wystąpieniem omdlenia w ciągu 2 ostatnich lat była szerokość zespołu QRS 120 ms lub więcej; iloraz szans (OR): 18,9; 95-procentowy przedział ufności CI 2,4–147,4 (p = 0,005).
Wnioski. 1. Omdlenie w okresie 2 ostatnich lat występuje u prawie 10% pacjentów zakwalifikowanych do zabiegu chirurgicznego na tętnicach szyjnych. 2. Parametrem powiązanym z wystąpieniem omdlenia w ostatnich 2 latach jest poszerzenie zespołu QRS, co wskazuje na sercową przyczynę tych omdleń. 3. Zebranie wywiadu dotyczącego przebytych omdleń u pacjentów kwalifikowanych do zabiegu naczyniowego na tętnicach szyjnych może mieć ważne znaczenie dla planowania u tych pacjentów dalszej diagnostyki kardiologicznej.
Słowa kluczowe: omdleniezwężenie tętnicy szyjnej
Referencje
- Moya A, Sutton R, Ammirati F, et al. Task Force for the Diagnosis and Management of Syncope, European Society of Cardiology (ESC), European Heart Rhythm Association (EHRA), Heart Failure Association (HFA), Heart Rhythm Society (HRS). Guidelines for the diagnosis and management of syncope (version 2009). Eur Heart J. 2009; 30(21): 2631–2671.
- Kadian-Dodov D, Papolos A, Olin JW. Diagnostic utility of carotid artery duplex ultrasonography in the evaluation of syncope: a good test ordered for the wrong reason. Eur Heart J Cardiovasc Imaging. 2015; 16(6): 621–625.
- Barvalia M, Silber D, DiVita M, et al. Utility of carotid duplex ultrasonography in a general inner-city hospital. Cardiovasc Ultrasound. 2014; 12: 48.
- Johnson PC, Ammar H, Zohdy W, et al. Yield of diagnostic tests and its impact on cost in adult patients with syncope presenting to a community hospital. South Med J. 2014; 107(11): 707–714.
- Scott JW, Schwartz AL, Gates JD, et al. Choosing wisely for syncope: low-value carotid ultrasound use. J Am Heart Assoc. 2014; 3(4).
- Liapis CD, Bell PR, Mikhailidis D, et al. ESVS Guidelines Collaborators. ESVS guidelines. Invasive treatment for carotid stenosis: indications, techniques. Eur J Vasc Endovasc Surg. 2009; 37(4 (Suppl)): 1–19.
- Soteriades ES, Evans JC, Larson MG, et al. Incidence and prognosis of syncope. N Engl J Med. 2002; 347(12): 878–885.
- Goyal P, Maurer MS. Syncope in older adults. J Geriatr Cardiol. 2016; 13(5): 380–386.
- Junttila MJ, Brugada P, Hong K, et al. Differences in 12-lead electrocardiogram between symptomatic and asymptomatic Brugada syndrome patients. J Cardiovasc Electrophysiol. 2008; 19(4): 380–383.
- Pu Jl, Wang Ht, Liu Tk, et al. [Clinical and ECG features of arrhythmogenic right ventricular cardiomyopathy: a retrospective analysis of 31 cases]. Zhonghua Xin Xue Guan Bing Za Zhi. 2007; 35(1): 24–27.
- Dao DT, Hollander SA, Rosenthal DN, et al. QRS prolongation is strongly associated with life-threatening ventricular arrhythmias in children with dilated cardiomyopathy. J Heart Lung Transplant. 2013; 32(10): 1013–1019.
- Guttigoli AB, Wilner BF, Stein KM, et al. Usefulness of prolonged QRS duration to identify high-risk ischemic cardiomyopathy patients with syncope and inducible ventricular tachycardia. Am J Cardiol. 2005; 95(3): 391–394.
- Kalahasti V, Nambi V, Martin DO, et al. QRS duration and prediction of mortality in patients undergoing risk stratification for ventricular arrhythmias. Am J Cardiol. 2003; 92(7): 798–803.
- Dovgalyuk J, Holstege C, Mattu A, et al. The electrocardiogram in the patient with syncope. Am J Emerg Med. 2007; 25(6): 688–701.
- Marine JE. ECG Features that suggest a potentially life-threatening arrhythmia as the cause for syncope. J Electrocardiol. 2013; 46(6): 561–568.
- Ungar A, Rivasi G, Rafanelli M, et al. Safety and tolerability of Tilt Testing and Carotid Sinus Massage in the octogenarians. Age Ageing. 2016; 45(2): 242–248.
- Monin J, Bisconte S, Nicaise A, et al. Prevalence of Intraventricular Conduction Disturbances in a Large French Population. Ann Noninvasive Electrocardiol. 2016; 21(5): 479–485.
- Assadian Rad M, Farahani M, Emkanjoo Z, et al. Predicting the outcome in patients with unexplained syncope and suspected cardiac cause: role of electrophysiologic studies. Anatol J Cardiol. 2015; 15(3): 213–217.
