Wprowadzenie. Trudności w echokardiograficznej ocenie funkcji pojedynczej komory, zwłaszcza o morfologii prawej komory, skłaniają do wykorzystywania w tym celu różnych dostępnych technik echokardiograficznych. Echokardiograficzna ocena stopnia zaburzeń hemodynamicznych, wpływających na funkcję komory systemowej, umożliwi nie tylko lepszą diagnostykę układu krążenia, ale pomoże także w ustaleniu wskaźników prognostycznych o istotnym znaczeniu w podejmowaniu dalszych decyzji terapeutycznych. Obecnie podkreśla się rolę wykorzystania tkankowej echokardiografii doplerowskiej (TDI) u pacjentów pediatrycznych z sercem jednokomorowym. Jednak liczba przeprowadzonych dotychczas badań, służących ocenie przydatności tej metody w ocenie funkcji skurczowej i rozkurczowej komory systemowej po operacji metodą Fontana, pozostaje niewielka.

Celem pracy było określenie zależności między parametrami standardowego badania echokardiograficznego a TDI w ocenie funkcji czynnościowo pojedynczej prawej komory u dzieci z zespołem hipoplazji lewego serca (HLHS) po operacji metodą Fontana.

Materiał i metody. Badaniem objęto 34 pacjentów z HLHS po wieloetapowym leczeniu kardiochirurgicznym zakończonym operacją metodą Fontana. U każdego dziecka wykonano badanie podmiotowe i przedmiotowe, elektrokardiograficzne oraz echokardiograficzne w standardowych projekcjach w prezentacji M-mode, 2-D, CW, PW i CD, poszerzone o rejestrację z wykorzystaniem TDI. Analizie poddano wpływ czynników demograficznych i okołooperacyjnych na wybrane parametry echokardiograficznej oceny funkcji komory systemowej oraz określono zależności między parametrami badania echokardiograficznego i TDI w ocenie funkcji czynnościowo pojedynczej prawej komory u dzieci po operacji metodą Fontana.

Wyniki. Analiza statystyczna wykazała brak istotnej statystycznie korelacji między wskaźnikami funkcji rozkurczowej TDI (E’, E’/A’) a wskaźnikami klasycznej echokardiografii (E, A, E/A) oraz między wskaźnikiem wydolności mięśnia sercowego (MPI) zmierzonym za pomocą TDI (MPI TDI) a MPI konwencjonalnym. Stwierdzono istnienie korelacji wskaźnika E/E’ z MPI.

Wnioski. Brak istotnej korelacji między wskaźnikami funkcji rozkurczowej oraz MPI prawej komory u dzieci po operacji metodą Fontana określonymi za pomocą TDI a wskaźnikami klasycznej echokardiografii świadczy o tym, że TDI jest metodą uzupełniającą klasyczne badanie echokardiograficzne w ocenie zaburzeń funkcji czynnościowo pojedynczej prawej komory u dzieci. W związku z powyższym oraz biorąc pod uwagę brak zależności TDI od obciążenia wstępnego, można spekulować, że technika ta może wskazywać na zaburzenia funkcji komory (głównie rozkurczowej) przy jeszcze prawidłowych parametrach konwencjonalnego badania echokardiograficznego. Poparcie tych wniosków wymaga dalszych badań w większej grupie pacjentów.