English Polski
Tom 19 (2024): Continuous Publishing
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2024-11-13
Wyświetlenia strony 33
Wyświetlenia/pobrania artykułu 0
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Pobudzenie istotne i jego przydatność w codziennej praktyce klinicznej

Patryk Siedlecki1, Małgorzata Kurpesa1
DOI: 10.5603/fc.98575
Folia Cardiologica 2024;19:261-267.

Streszczenie

Pobudzenie istotne (ID, intrinsicoid deflection), nazywane również opóźnieniem zwrotu ujemnego lub czasem do szczytu załamka R (RWPT, R wave peak time) to czas od początku zespołu QRS do szczytu załamka R. Jest parametrem znajdującym zastosowanie m.in. w zaburzeniach przewodzenia śródkomorowego, przerostach komór, chorobie wieńcowej, niewydolności serca, przewidywaniu nagłego zgonu sercowego, optymalizacji terapii resynchronizującej oraz różnicowaniu częstoskurczów z szerokimi zespołami QRS. Łatwość jego pomiaru sprawia, iż jest dostępnym narzędziem przydatnym w diagnostyce, leczeniu, a także posiadającym wartość rokowniczą. Jego wykorzystanie w różnorodnych sytuacjach klinicznych sprawia, iż jest wciąż interesującym parametrem dla badaczy.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Dodaj do koszyka: 49,00 PLN

Posiadasz dostęp do tego artykułu?

Referencje

  1. Kurpesa M. Podstawy oceny prawidłowego zapisu EKG. In: Kurpesa M, Szafran B. ed. Interpretacja EKG Kurs zaawansowany. PZWL, Warszawa 2019: 34–39.
  2. Pérez-Riera AR, de Abreu LC, Barbosa-Barros R, et al. R-Peak time: an electrocardiographic parameter with multiple clinical applications. Ann Noninvasive Electrocardiol. 2016; 21(1): 10–19.
  3. Sokolow M, Lyon TP. The ventricular complex in left ventricular hypertrophy as obtained by unipolar precordial and limb leads. Am Heart J. 1949; 37(2): 161–186.
  4. Peters NS, Green CR, Poole-Wilson PA, et al. Reduced content of connexin43 gap junctions in ventricular myocardium from hypertrophied and ischemic human hearts. Circulation. 1993; 88(3): 864–875.
  5. Bers DM. Cardiac excitation-contraction coupling. Nature. 2002; 415(6868): 198–205.
  6. Ryder KO, Bryant SM, Hart G. Membrane current changes in left ventricular myocytes isolated from guinea pigs after abdominal aortic coarctation. Cardiovasc Res. 1993; 27(7): 1278–1287.
  7. Bryant SM, Shipsey SJ, Hart G. Regional differences in electrical and mechanical properties of myocytes from guinea-pig hearts with mild left ventricular hypertrophy. Cardiovasc Res. 1997; 35(2): 315–323.
  8. McIntosh MA, Cobbe SM, Kane KA, et al. Action potential prolongation and potassium currents in left-ventricular myocytes isolated from hypertrophied rabbit hearts. J Mol Cell Cardiol. 1998; 30(1): 43–53.
  9. Wolk R. Arrhythmogenic mechanisms in left ventricular hypertrophy. Europace. 2000; 2(3): 216–223.
  10. Aiken AV, Goldhaber JI, Chugh SS. Delayed intrinsicoid deflection: electrocardiographic harbinger of heart disease. Ann Noninvasive Electrocardiol. 2022; 27(3): e12940.
  11. Weber KT, Janicki JS, Pick R, et al. Collagen in the hypertrophied, pressure-overloaded myocardium. Circulation. 1987; 75(1 Pt 2): I40–147.
  12. Wiegerinck RF, Verkerk AO, Belterman CN, et al. Larger cell size in rabbits with heart failure increases myocardial conduction velocity and QRS duration. Circulation. 2006; 113(6): 806–813.
  13. Baranowski R, Wojciechowski D, Kozłowski D, et al. Compendium for performing and describing the resting electrocardiogram. Diagnostic criteria describe rhythm, electrical axis of the heart, QRS voltage, automaticity and conduction disorders. Experts’ group statement of the Working Group on Noninvasive Ele. Kardiol Pol. 2016; 74(5): 493–500.
  14. Jastrzębski M, Kukla P. Blok lewej odnogi pęczka Hisa. In: Kurpesa M, Szafran B. ed. Interpretacja EKG. Kurs zaawansowany. PZWL, Warszawa 2019: 150–161.
  15. Siedlecki P, Kurpesa M. Blok przedniej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa. In: Kurpesa M, Szafran B. ed. Interpretacja EKG. Kurs zaawansowany. PZWL, Warszawa 2019: 146–147.
  16. Noth PH, Myers GB, Klein HA. The precordial electrocardiogram in left ventricular hypertrophy; a study of autopsied cases. Proc Annu Meet Cent Soc Clin Res U S. 1947; 20: 54.
  17. Romhilt DW, Bove KE, Norris RJ, et al. A critical appraisal of the electrocardiographic criteria for the diagnosis of left ventricular hypertrophy. Circulation. 1969; 40(2): 185–195.
  18. Kalçık M, Yetim M, Doğan T, et al. The relationship between R wave peak time and left ventricular mass index in patients with end-stage renal disease on hemodialysis. Int Urol Nephrol. 2019; 51(11): 2045–2053.
  19. Szydło K. Przerost prawej komory. In: Kurpesa M, Szafran B. ed. Interpretacja EKG Kurs zaawansowany. PZWL, Warszawa 2019: 729–730.
  20. Rencüzoğulları İ, Çağdaş M, Karakoyun S, et al. The association between electrocardiographic R wave peak time and coronary artery disease severity in patients with non-ST segment elevation myocardial infarction and unstable angina pectoris. J Electrocardiol. 2018; 51(2): 230–235.
  21. Bayam E, Yıldırım E, Kalçık M, et al. Relationship between P wave peak time and coronary artery disease severity in non-ST elevation acute coronary syndrome. Herz. 2021; 46(2): 188–194.
  22. Tomaniak M, Kołtowski Ł, Kochman J, et al. Zjawiska slow-flow, no-reflow, dystalna embolizacja — klasyfikacja, rokowanie i możliwości zapobiegania. CHSiN. 2013; 10(6): 315–321.
  23. Çağdaş M, Karakoyun S, Rencüzoğullari İ, et al. Relationship between R-wave peak time and no-reflow in ST elevation myocardial infarction treated with a primary percutaneous coronary intervention. Coron Artery Dis. 2017; 28(4): 326–331.
  24. Bendary A, El-Husseiny M, Aboul Azm T, et al. The predictive value of R-wave peak time on no-reflow in patients with ST-elevation myocardial infarction treated with a primary percutaneous coronary intervention. Egypt Heart J. 2018; 70(4): 415–419.
  25. Yusuf J, Pandey PK, Mehta V, et al. R wave peak time and no reflow following primary percutaneous coronary intervention: immediate and short-term outcomes. J Electrocardiol. 2023; 79: 66–74.
  26. O'Neal WT, Qureshi WT, Nazarian S, et al. Electrocardiographic time to intrinsicoid deflection and heart failure: the multi-ethnic study of atherosclerosis. Clin Cardiol. 2016; 39(9): 531–536.
  27. O'Neal WT, Mazur M, Bertoni AG, et al. Electrocardiographic predictors of heart failure with reduced versus preserved ejection fraction: the multi-ethnic study of atherosclerosis. J Am Heart Assoc. 2017; 6(6): e006023.
  28. Del-Carpio Munoz F, Powell BD, Cha YM, et al. Delayed intrinsicoid deflection onset in surface ECG lateral leads predicts left ventricular reverse remodeling after cardiac resynchronization therapy. Heart Rhythm. 2013; 10(7): 979–987.
  29. Vereckei A, Szelényi Z, Kutyifa V, et al. Novel electrocardiographic dyssynchrony criteria improve patient selection for cardiac resynchronization therapy. Europace. 2018; 20(1): 97–103.
  30. Darouian N, Narayanan K, Aro AL, et al. Delayed intrinsicoid deflection of the QRS complex is associated with sudden cardiac arrest. Heart Rhythm. 2016; 13(4): 927–932.
  31. Francia P, Silvetti G, Cosentino P, et al. Relation of delayed intrinsicoid deflection of the QRS complex to sudden cardiac death in patients with hypertrophic cardiomyopathy. Int J Cardiol. 2022; 366: 42–47.
  32. Jastrzebski M, Sasaki K, Kukla P, et al. The ventricular tachycardia score: a novel approach to electrocardiographic diagnosis of ventricular tachycardia. Europace. 2016; 18(4): 578–584.