Metody zapobiegania stymulacji nerwu przeponowego u chorych z wszczepionym układem resynchronizującym

Streszczenie

Terapia resynchornizująca serca jest uznaną metodą leczenia chorych z zaawansowaną niewydolnością serca, obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory, szerokim zespołem QRS i obecnością dyssynchronii skurczu lewej komory mimo optymalnej farmakoterapii. Właściwa kwalifikacja oraz optymalne miejsce implantacji elektrody lewokomorowej mają kluczowe znaczenie w odpowiedzi na zastosowane leczenie. Głównymi problemami, które ograniczają terapię resynchronizującą, są wysoki próg stymulacji elektrody lewokomorowej oraz stymulacja nerwu przeponowego (PNS). Stymulacja nerwu przeponowego występuje nawet u 30% chorych. W niniejszej pracy przedstawiono alternatywne metody unikania PNS na podstawie najnowszych badań klinicznych oraz własnego doświadczenia.