Wstęp. Mimo ostatnich osiągnięć w diagnostyce i terapii chorób układu sercowo-naczyniowego rokowanie w niewydolności serca (HF) pozostaje niezadowalające, dlatego identyfikacja chorych z grupy najwyższego ryzyka wczesnego zgonu ma szczególne znaczenie. Wysiłkowy test ergospirometryczny jest uznanym badaniem w diagnostyce HF, a szczytowe/maksymalne zużycie tlenu (VO2peak/VO2max) oraz ekwiwalent wentylacyjny dwutlenku węgla (VE/VCO2slope) to najczęściej oceniane parametry. Celem pracy była prospektywna, roczna ocena wpływu parametrów ergospirometrycznych (VO2peak/max oraz VE/VCO2slope) na wystąpienie punktu końcowego (MACE), definiowanego jako zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych lub hospitalizacja z powodu zaostrzenia HF u chorych z przewlekłą skurczową HF, kwalifikowanych wstępnie do transplantacji serca. Materiał i metody. Prospektywnej obserwacji poddano 45 pacjentów (38 mężczyzn, średni wiek 50 ± 8 lat) z rozpoznaną skurczową niewydolnością serca (u 21 osób etiologia niedokrwienna, u 24 osób nieniedokrwienna) w II (n = 16) i III (n = 29) klasie według New York Heart Association, ze zredukowaną frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF) poniżej 35% (średnia LVEF = 22,7 ± 5,1%). U każdego pacjenta wyjściowo wykonano badanie ergospirometryczne z oceną VO2 i VE/VCO2slope. Wyniki. W okresie 12 miesięcy u 22 (49,0%) pacjentów obserwowano wystąpienie złożonego punktu końcowego (MACE+), w tym u 17 (38,0%) wystąpiło zaostrzenie HF, a 5 (11,0%) pacjentów zmarło. Szczytowe/maksymalne VO2 wyniosło 14,5 ± 5,7 ml/kg mc./min, zaś VE/VCO2slope 35,1 ± 6,1. W grupie MACE(+) obserwowano niższe wartości VO2 (13,9 ± 6,9 ml/kg mc./min v. 15,1 ± 4,3; p = NS) i wyższy VE/VCO2slope (37,2 + 6,0 v. 33,1 ± 5,6; p = 0,021) niż w grupie MACE(–). Podgrupa MACE(+) zgon miała istotnie statystycznie niższą wartość VO2 niż MACE(–) (10,9 ± 1,3 v. 15,1 ± 4,3; p = 0,045). Na podstawie analizy krzywych ROC wyznaczono dla VO2 i VE/VCO2slope pole pod krzywą, odpowiednio, 0,68 i 0,70; p < 0,05). Oszacowana metodą Kaplana-Meiera funkcja przeżycia wykazała roczne przeżycie wolne od wystąpienia MACE u 33% pacjentów z VE/VCO2slope ponad 34,9 i 67% u tych z VE/VCO2slope poniżej 34,9 (p = 0,0562) oraz u 20% pacjentów z VO2 poniżej 11,6 ml/kg mc./min i 67% u tych z VO2 ponad 11.9 ml/kg/min (p = 0,0085). Wnioski. Zarówno VO2 jak i VE/VCO2slope są istotnymi czynnikami rokowniczymi wystąpienia zgonu z przyczyn sercowych bądź hospitalizacji z powodu zaostrzenia HF. Wartość rokownicza obu parametrów okazuje się porównywalna z niewielką przewagą VE/VCO2slope. Analiza połączonych parametrów ergospirometrycznych ma większą wartość prognostyczną niż osobna ocena VO2 oraz VE/VCO2slope.