Choroba wieńcowa w populacji młodych dorosłych: skala problemu, czynniki ryzyka i rokowanie — przegląd literatury

Streszczenie

Etiologia choroby niedokrwiennej serca (IHD) u osób młodych poniżej 45. roku życia w 80% przypadków wiąże się z miażdżycą tętnic wieńcowych oraz kumulacją klasycznych czynników ryzyka, jakkolwiek profil tych czynników jest odmienny niż u chorych w starszym wieku. Młodzi pacjenci z ostrym zespołem wieńcowym to przeważnie mężczyźni, osoby palące tytoń, z nieprawidłowym profilem lipidowym współistniejącym z nadwagą oraz niejednokrotnie obciążeni dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku przedwczesnej choroby wieńcowej (CHD). Niemiażdżycowa postać IHD u młodych dorosłych stanowi według piśmiennictwa około 20% przypadków i może wynikać z: zatoru do tętnicy wieńcowej, nadkrzepliwości, wrodzonych anomalii krążenia wieńcowego, stanu zapalnego oraz spazmu tętnicy wieńcowej. W poszukiwaniu przyczyny ostrego niedokrwienia mięśnia sercowego u osób młodych zawsze powinno się uwzględniać przyjmowanie narkotyków czy steroidów anabolicznych. Krótkoterminowe rokowanie u młodych chorych z zawałem serca jest dobre. Wyniki ostatnich badań klinicznych sugerują, że długoterminowe rokowanie w tej populacji pacjentów jest niekorzystne, a głównymi czynnikami obciążającymi rokowanie są: palenie tytoniu, niewydolność serca, przebyty zawał serca, choroba wielonaczyniowa i cukrzyca. Wydaje się, że nieinwazyjna ocena zaawansowania zmian naczyniowych: pomiar grubości kompleksu błona wewnętrzna–błona środkowa tętnic szyjnych, wskaźnika kostkowo-ramiennego czy badanie uwapnienia tętnic wieńcowych (calcium SCORE) przy użyciu tomografii komputerowej, zastosowane jako diagnostyczne metody skriningowe CHD w jej stadium przedklinicznym, byłyby istotne zwłaszcza w populacji młodych pacjentów. Zagadnienie CHD u młodych dorosłych wymaga dalszych badań.