Wpływ przezskórnej komisurotomii mitralnej na współistniejącą niedomykalność aortalną. Ocena echokardiograficzno-dopplerowska

Streszczenie

Wpływ przezskórnej komisurotomii mitralnej na niedomykalność aortalną
Cel pracy: Bezpośrednia i odległa ocena wpływu przezskórnej komisurotomii mitralnej (PMC) na towarzyszącą niedomykalność aortalną.
Materiał i metody: U 28 chorych (24 kobiet i 4 mężczyzn) w wieku 46 ± 7 lat 1 dzień przed (I), 1 dzień po (II) i 23 ± 13 miesięcy (III) po komisurotomii mitralnej za pomocą badania echokardiograficznego metodą Dopplera oceniano: maksymalny i średni gradient mitralny (Gmax, Gmean), powierzchnię ujścia zastawki dwudzielnej (MVA), wymiar końcoworozkurczowy lewej komory (LVEDD), frakcję wyrzutową lewej komory (EF), objętość aortalnej fali zwrotnej (RV) i ciśnienie końcoworozkurczowe lewej komory (LVEDP). W analizie statystycznej zastosowano test Studenta dla par powiązanych.
Wyniki:U wszystkich chorych zabieg przezskórnego rozszerzenia zastawki był skuteczny. Gradienty mitralne - maksymalny i średni - uległy istotnemu obniżeniu (p < 0,00001), a MVA - zwiększeniu (p < 0,00001). Różnica LVEDD między pierwszym i drugim badaniem była znacząca statystycznie (p < 0,03), lecz w obserwacji odległej stała się nieistotna. Objętość aortalna fali zwrotnej bezpośrednio po PMC i w obserwacji odległej uległa zwiększeniu (p < 0,03), natomiast LVEDP wzrosło istotnie jedynie bezpośrednio po zabiegu (p < 0,00001).
Wnioski: U chorych ze współistniejącą niedomykalnością aortalną skuteczne leczenie zwężenia zastawki mitralnej metodą przezskórnej komisurotomii powoduje bezpośrednio po zabiegu niewielkie, lecz statystycznie istotne, zwiększenie wymiaru końcoworozkurczowego lewej komory serca, podwyższenie jej ciśnienia końcoworozkurczowego i zwiększenie objętości aortalnej fali zwrotnej. W obserwacji odległej wzrost wymiaru końcoworozkurczowego lewej komory serca i jej ciśnienia końcoworozkurczowego są nieistotne, pomimo utrzymującego się zwiększenia objętości aortalnej fali zwrotnej. (Folia Cardiol. 2000; 7: 221-224)