English Polski
Tom 9, Nr 3 (2002)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2002-04-10

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 2867
Wyświetlenia/pobrania artykułu 2276
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Tryptaza - wskaźnik aktywności komórki tucznej w ostrych zespołach wieńcowych

Władysław Sinkiewicz
Folia Cardiologica Excerpta 2002;9(3):209-215.

Streszczenie

Wstęp: W ostatnim okresie zwrócono uwagę na znaczącą rolę komórek tucznych w rozwoju miażdżycy tętnic wieńcowych i ewentualne ich znaczenie w rozwoju ostrych zespołów wieńcowych (ACS). Można przypuszczać, że tryptaza, która jest specyficznym wskaźnikiem aktywacji mastocytów, pozwala na ocenę swoistej aktywności komórki tucznej in vivo.
Materiał i metody: Stężenia tryptazy w surowicy oceniano u 136 pacjentów z ACS, podzielonych na 2 grupy z ostrym zawałem serca (78 osób) i dławicą piersiową niestabilną (58 chorych), przyjętych do leczenia przed upływem 6 godzin od początku bólu wieńcowego. Odpowiednio dobrano grupę kontrolną 28 osób zdrowych. Stężenie tryptazy w surowicy oznaczano metodą UniCAP.
Wyniki: Najwyższe średnie stężenie tryptazy odnotowano u chorych z dławicą piersiową niestabilną i było ono istotnie wyższe w porównaniu zarówno z chorymi z zawałem serca (p < 0,05), jak i z grupą kontrolną (p < 0,001). Nie wykazano istotnej różnicy w średnim stężeniu tryptazy u chorych hospitalizowanych w czasie do 3 godzin od początku bólu wieńcowego w porównaniu z przyjętymi później. Wykazano, że średnie stężenie tryptazy w surowicy mężczyzn było istotnie niższe niż u kobiet (p < 0,02). Ocena stężeń tryptazy u chorych z pomyślnym przebiegiem zawału i u chorych, u których wystąpiły powikłania, nie wykazała istotnych różnic, ale średnie wyższe stężenia obserwowano u osób zmarłych oraz u chorych z powikłaniami w przebiegu zawału.
Wnioski: Stwierdzane wyższe średnie stężenia tryptazy u pacjentów z dławicą piersiową niestabilną w porównaniu z chorymi z zawałem serca i grupą osób zdrowych mogą świadczyć o aktywności mastocytów w ACS. Prawdopodobnie należałoby wypracować bardziej doskonałe i specyficzne metody określające aktywność komórek tucznych in vivo w przebiegu zawału serca i niestabilnej dławicy piersiowej.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF