Tom 9, Nr 4 (2002)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2002-06-21
Ablacje prądem o wysokiej częstotliwości w leczeniu częstoskurczów nawrotnych o złożonym podłożu anatomicznym
Folia Cardiologica Excerpta 2002;9(4):361-365.
Streszczenie
Wstęp: Występowanie mnogich szlaków dodatkowych lub obecność
szlaku dodatkowego (AP) i podwójnego przewodzenia w łączu przedsionkowo-komorowym
(AV) stanowią złożone podłoże anatomiczne częstoskurczów nawrotnych. Celem pracy
była ocena występowania częstoskurczów nawrotnych o złożonym podłożu anatomicznym
w grupie chorych poddanych zabiegom ablacji prądem o wysokiej częstotliwości (RF). Oceniano również skuteczność doraźną
oraz odległe efekty zabiegu.
Materiał i metody: Badaniem objęto 131 chorych (46 M, 85 K) w wieku 17-72 lat (średnio 42,5 lat), u których wykonano ablację RF z powodu częstoskurczów nawrotnych AVRT lub AVNRT. Ablację RF drogi wolnej (SP) łącza AV wykonywano, posługując się metodą anatomiczną. Ablacje AP o położeniu lewostronnym wykonywano z dostępu od strony lewego przedsionka (punkcja transseptalna), lewej komory (dojście przezaortalne) lub zatoki wieńcowej. Prawostronne AP poddawano ablacji od strony prawego przedsionka. Zabieg uznawano za skuteczny, jeżeli w testach kontrolnych po ablacji nie wywoływano częstoskurczu nawrotnego i nie stwierdzano przewodzenia przez AP.
Wyniki: W badanej grupie wykonano ablację 75 AP oraz 63 SP. U 7 osób (5,3%) stwierdzono złożone podłoże anatomiczne częstoskurczu. U 4 pacjentów wykonano ablację 2 AP (podgrupa I), a u 3 chorych - ablację AP i SP (podgrupa II). Liczba aplikacji RF w podgrupie I i II wynosiła 6-17 (średnio 11,2), czas skopii-RTG - 19–46 min (średnio 29 min). Nie stwierdzono powikłań zabiegu. W czasie obserwacji trwającej 13–35 miesięcy (średnio 27-miesięcy) u żadnego pacjenta nie wystąpił napad częstoskurczu.
Wnioski: Złożone podłoże anatomiczne częstoskurczów nawrotnych rozpoznano u 5% pacjentów poddanych zabiegom ablacji RF z powodu AVNRT lub AVRT. Ablacja RF jest skuteczną metodą leczenia częstoskurczów nawrotnych o złożonym podłożu anatomicznym.
Materiał i metody: Badaniem objęto 131 chorych (46 M, 85 K) w wieku 17-72 lat (średnio 42,5 lat), u których wykonano ablację RF z powodu częstoskurczów nawrotnych AVRT lub AVNRT. Ablację RF drogi wolnej (SP) łącza AV wykonywano, posługując się metodą anatomiczną. Ablacje AP o położeniu lewostronnym wykonywano z dostępu od strony lewego przedsionka (punkcja transseptalna), lewej komory (dojście przezaortalne) lub zatoki wieńcowej. Prawostronne AP poddawano ablacji od strony prawego przedsionka. Zabieg uznawano za skuteczny, jeżeli w testach kontrolnych po ablacji nie wywoływano częstoskurczu nawrotnego i nie stwierdzano przewodzenia przez AP.
Wyniki: W badanej grupie wykonano ablację 75 AP oraz 63 SP. U 7 osób (5,3%) stwierdzono złożone podłoże anatomiczne częstoskurczu. U 4 pacjentów wykonano ablację 2 AP (podgrupa I), a u 3 chorych - ablację AP i SP (podgrupa II). Liczba aplikacji RF w podgrupie I i II wynosiła 6-17 (średnio 11,2), czas skopii-RTG - 19–46 min (średnio 29 min). Nie stwierdzono powikłań zabiegu. W czasie obserwacji trwającej 13–35 miesięcy (średnio 27-miesięcy) u żadnego pacjenta nie wystąpił napad częstoskurczu.
Wnioski: Złożone podłoże anatomiczne częstoskurczów nawrotnych rozpoznano u 5% pacjentów poddanych zabiegom ablacji RF z powodu AVNRT lub AVRT. Ablacja RF jest skuteczną metodą leczenia częstoskurczów nawrotnych o złożonym podłożu anatomicznym.
Słowa kluczowe: ablacja prądem o wysokiej częstotliwościszlak dodatkowyścieżka wolna