English Polski
Vol 9, No 5 (2002)
Original paper
Published online: 2002-10-03

open access

Page views 901
Article views/downloads 1302
Get Citation

Connect on Social Media

Connect on Social Media

Porównanie wyników leczenia chorych z niepowikłanym zawałem serca oraz zawałem z obecnością wstrząsu kardiogennego, leczonych angioplastyką wieńcową. Analiza z Rejestru ZABRZE

Mariusz Gąsior, Tadeusz Zębik, Jarosław Wasilewski, Andrzej Lekston, Marek Gierlotka, Janusz Szkodziński, Marek Kondys, Krzysztof Wilczek, Rafał Wojnar, Andrzej Wnęk, Jacek Piegza, Krzysztof Dyrbuś, Bożena Szyguła, Jerzy Pacholewicz, Marian Zembala i Lech Poloński
Folia Cardiologica Excerpta 2002;9(5):425-433.

Abstract

Wstęp: Wstrząs kardiogenny (CS) jest najczęstszą przyczyną zgonu u pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrego zawału serca. Celem pracy było porównanie wyników leczenia chorych z niepowikłanym zawałem serca oraz zawałem z obecnością CS, poddanych angioplastyce wieńcowej.
Materiał i metody: Analizą objęto 79 chorych z CS i 588 chorych bez CS, leczonych angioplastyką wieńcową w ostrym zawale serca.
Wyniki: Chorzy z CS byli starsi (59,7 ± 11,3 lat vs. 56,3 ± 11,3 lat; p = 0,014), czas trwania bólu zawałowego był u nich dłuższy (6,1 ± 5,2 h vs. 4,3 ± 2,6 h; p = 0,004) , przebyli już zawał serca (32,1% vs. 20,1%; p = 0,017), częściej występowała u nich wielonaczyniowa choroba wieńcowa (72,1% vs. 48,0%; p < 0,0001). Skuteczność angioplastyki była niższa u chorych z CS (TIMI 3 u 65,0% vs. 92,3%; p < 0,0001). Pacjenci z CS charakteryzowali się niższą frakcją wyrzutową lewej komory serca (40% ± 9% vs. 45% ± 8%; p < 0,0001). Pilnego zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego wymagało 7,6% chorych z CS w porównaniu z 0,7% chorych bez CS (p < 0,0001). U pacjentów z CS częściej występowało krwawienie do przewodu pokarmowego (6,3% vs. 0,2%; p < 0,0001). Śmiertelność wewnątrzszpitalna była wyższa w wypadku osób z CS (38,0% vs. 1,9%; p < 0,0001), ale ulegała zmniejszeniu do 19,2% po skutecznej angioplastyce.
Wnioski: Czynnikami wpływającymi na rozwinięcie się CS w ostrym zawale serca są: starszy wiek, przebyty zawał serca, niższa frakcja wyrzutowa lewej komory serca oraz obecność wielonaczyniowej choroby wieńcowej. Uzyskanie prawidłowego przepływu przez tętnicę wieńcową istotnie redukuje śmiertelność u chorych z CS w przebiegu ostrego zawału serca. Poprzedzające PTCA leczenie trombolityczne nie wpływa na przebieg CS, a potencjalne korzyści wynikające z wcześniejszego udrożnienia tętnicy są ograniczone przez powikłania krwotoczne.

Article available in PDF format

View PDF (Polish) Download PDF file