Tom 10, Nr 4 (2003)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2003-07-14
Wyświetlenia strony
869
Wyświetlenia/pobrania artykułu
997
Komorowa elektroda jedno- czy dwubiegunowa? - 8 lat doświadczeń ze stymulatorami VVI
Folia Cardiologica Excerpta 2003;10(4):495-500.
Streszczenie
Wstęp: Elektrody endokawitarne wciąż pozostają "piętą achillesową" współczesnych układów do stałej stymulacji serca. W porównaniu z ogromnym postępem, jaki osiągnięto w konstrukcji stymulatorów, rozwój w technologii elektrod przebiega dużo wolniej. Jednym z parametrów, który budzi kontrowersje od prawie 40 lat jest polarność elektrody.
Materiał i metody: Dokonano retrospektywnej analizy zapisów holterowskich u 260 pacjentów z implantowanym jednojamowym komorowym stymulatorem serca (VVI). Grupa I (UP) - 130 pacjentów z implantowanymi stymulatorami VVI z unipolarnymi elektrodami - Biotronik TIR 60-UP, wszczepionymi w latach 1993–1995. Grupa II (BP) - 130 pacjentów z implantowanymi stymulatorami serca VVI z elektrodami bipolarnymi - Biotronik TIR 60-BP, wszczepionymi w latach 1998–2000.
Oceniano zaburzenia wyczuwania oraz zaburzenia stymulacji. U wszystkich pacjentów wykonano badanie holterowskie w okresie 3–24 miesięcy, średnio 17,1 miesiąca po implantacji.
Wyniki: W grupie I (pacjenci z elektrodami unipolarnymi) - najczęściej obserwowanym zaburzeniem były incydenty oversensing - hamowania miopotencjałami (18 pacjentów). Kolejne zaburzenie to epizody undersensing - zaobserwowane u 6 pacjentów. Zaburzenia stymulacji wystąpiły u 4 chorych. Tylko u 2 osób z grupy II ujawniono nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu stymulującego. Były to epizody undersensing u 1 pacjenta i oversensing u 1 chorego. U żadnej osoby z grupy II nie stwierdzono zaburzeń stymulacji.
Wnioski: Zastosowanie elektrod dwubiegunowych w istotny sposób zmniejszyło liczbę zaburzeń sterowania zarówno o typie under-, jak i oversensing u pacjentów z implantowanymi stymulatorami VVI. Wydaje się, że postęp w technologii produkcji elektrod wewnątrzsercowych przyczynia się do redukcji ryzyka incydentów zaburzeń stymulacji u pacjentów ze stymulatorami VVI. (Folia Cardiol. 2003; 10: 495–500)
Materiał i metody: Dokonano retrospektywnej analizy zapisów holterowskich u 260 pacjentów z implantowanym jednojamowym komorowym stymulatorem serca (VVI). Grupa I (UP) - 130 pacjentów z implantowanymi stymulatorami VVI z unipolarnymi elektrodami - Biotronik TIR 60-UP, wszczepionymi w latach 1993–1995. Grupa II (BP) - 130 pacjentów z implantowanymi stymulatorami serca VVI z elektrodami bipolarnymi - Biotronik TIR 60-BP, wszczepionymi w latach 1998–2000.
Oceniano zaburzenia wyczuwania oraz zaburzenia stymulacji. U wszystkich pacjentów wykonano badanie holterowskie w okresie 3–24 miesięcy, średnio 17,1 miesiąca po implantacji.
Wyniki: W grupie I (pacjenci z elektrodami unipolarnymi) - najczęściej obserwowanym zaburzeniem były incydenty oversensing - hamowania miopotencjałami (18 pacjentów). Kolejne zaburzenie to epizody undersensing - zaobserwowane u 6 pacjentów. Zaburzenia stymulacji wystąpiły u 4 chorych. Tylko u 2 osób z grupy II ujawniono nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu stymulującego. Były to epizody undersensing u 1 pacjenta i oversensing u 1 chorego. U żadnej osoby z grupy II nie stwierdzono zaburzeń stymulacji.
Wnioski: Zastosowanie elektrod dwubiegunowych w istotny sposób zmniejszyło liczbę zaburzeń sterowania zarówno o typie under-, jak i oversensing u pacjentów z implantowanymi stymulatorami VVI. Wydaje się, że postęp w technologii produkcji elektrod wewnątrzsercowych przyczynia się do redukcji ryzyka incydentów zaburzeń stymulacji u pacjentów ze stymulatorami VVI. (Folia Cardiol. 2003; 10: 495–500)
Słowa kluczowe: elektrody endokawitarne jedno- i dwubiegunowezaburzenia pracy stymulatoramonitorowanie metodą Holtera
