Czynność lewej komory serca z uwzględnieniem efektów próby dobutaminowej u pacjentów przed i po operacji wymiany zastawki z powodu przewlekłej niedomykalności mitralnej

Streszczenie

Wstęp: U niektórych pacjentów z przewlekłą niedomykalnością mitralną, poddawanych operacji wymiany zastawki, obserwuje się niezadowalające wyniki leczenia, spowodowane prawdopodobnie niewłaściwą oceną przedoperacyjną funkcji lewej komory serca. Celem pracy była ocena przydatności echograficznych i hemodynamicznych parametrów charakteryzujących czynność lewej komory serca oraz próby z niską dawką dobutaminy do kwalifikacji i prognozowania wyników leczenia operacyjnego.
Materiał i metody: U 28 pacjentów z przewlekłą, znamienną hemodynamicznie niedomykalnością mitralną, w średnim wieku 54 lat (34-73 lat), zaliczonych do III i IV klasy według klasyfikacji NYHA, dokonano pomiarów echograficznych i hemodynamicznych cewnikiem Swana-Ganza przed podawaniem dobutaminy, a następnie podczas dożylnego wlewu tego leku w dawce 7,5 µg/kg/min. Pomiary obejmowały m.in.: frakcję wyrzutową (LVEF), wymiar końcowoskurczowy (LVESD), końcoworozkurczowy (LVEDD), objętości (LVESV, LVEDV) oraz naprężenie końcowoskurczowe (LVESWS) lewej komory serca. Za pomocą cewnika Swana- Ganza mierzono m.in. średnie ciśnienie w tętnicy płucnej (MPAP), rzut minutowy (CO), wskaźnik sercowy (CI) i naczyniowy opór płucny (PVR). Po 12 miesiącach od zabiegu wymiany zastawki mitralnej ponownie oceniono parametry echograficzne i hemodynamiczne (bez podawania dobutaminy).
Wyniki: W całej grupie stwierdzono zmniejszenie LVEF z średnio 58% do 50%. Pacjentów podzielono następnie na dwie grupy w zależności od pooperacyjnej wartości LVEF. Chorzy z LVEF Ł 45% w porównaniu z pacjentami z LVEF > 45% charakteryzowali sić wyjściowo istotnie niższą LVEF (40% vs. 61%) i odnotowano u nich znamiennie niższe jej przyrosty w czasie wlewu dobutaminy. Ponadto wykazano, że wskaęniki fazy skurczowej (LVESD, LVESV i LVESWS) są lepsze w prognozowaniu wyników leczenia operacyjnego od wskaęników fazy rozkurczowej i parametrów hemodynamicznych.
Wnioski: Aby ocena rezerwy kurczliwości lewej komory była odpowiednia, rutynowe badanie echokardiogarficzne powinno się uzupełnić o próbę z niską dawką dobutaminy z oceną zmian wartości frakcji wyrzutowej. (Folia Cardiol. 2003; 10: 667-674)