Tom 10, Nr 5 (2003)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2003-09-16
Wpływ hormonalnej terapii zastępczej na parametry zmienności rytmu zatokowego i dyspersję QT u kobiet po menopauzie z chorobą wieńcową
Folia Cardiologica Excerpta 2003;10(5):649-654.
Streszczenie
Wstęp: Celem pracy była prospektywna ocena wpływu przezskórnej hormonalnej
terapii zastępczej na zmienność rytmu zatokowego i dyspersję QT (QTd).
Materiał i metody: Do badania włączono 56 kobiet po menopauzie (grupa leczona hormonalną terapią zastępczą - 31 kobiet, grupa kontrolna - 25 kobiet) z chorobą wieńcową potwierdzoną angiograficznie. Obie grupy były porównywalne pod względem czynników ryzyka oraz zaawansowania choroby wieńcowej. U wszystkich chorych wykonywano na początku i po 12 miesiącach obserwacji standardowe badanie EKG i badanie metodą Holtera.
Wyniki: W 12 miesiącu obserwacji stwierdzono nieznaczne zmniejszenie QTd w grupie leczonej z 60 ± 25 ms do 55 ± 17 ms, natomiast znamienny wzrost w grupie kontrolnej: do 58 ± 13 ms do 66 ± 20 ms. Dyspersja QT była porównywalna w obu grupach wyjściowo, a większa (p = 0,094) w grupie kontrolnej po 12 miesiącach obserwacji. Wartości wybranych pięciu parametrów analizy czasowej HRV nie zmieniły się istotnie w żadnej z grup (oceniano SDNN, SDNNI, SDANNI, rMSSD i PNN50). Różnice pomiędzy grupami w zakresie parametrów HRV przed badaniem, jak i po jego zakończeniu były nieistotne.
Wnioski: Krótkotrwała przezskórna hormonalna terapia zastępcza nie wpływa istotnie na zmienność rytmu zatokowego i dyspersję QT u kobiet z chorobą wieńcową. (Folia Cardiol. 2003; 10: 649-654)
Materiał i metody: Do badania włączono 56 kobiet po menopauzie (grupa leczona hormonalną terapią zastępczą - 31 kobiet, grupa kontrolna - 25 kobiet) z chorobą wieńcową potwierdzoną angiograficznie. Obie grupy były porównywalne pod względem czynników ryzyka oraz zaawansowania choroby wieńcowej. U wszystkich chorych wykonywano na początku i po 12 miesiącach obserwacji standardowe badanie EKG i badanie metodą Holtera.
Wyniki: W 12 miesiącu obserwacji stwierdzono nieznaczne zmniejszenie QTd w grupie leczonej z 60 ± 25 ms do 55 ± 17 ms, natomiast znamienny wzrost w grupie kontrolnej: do 58 ± 13 ms do 66 ± 20 ms. Dyspersja QT była porównywalna w obu grupach wyjściowo, a większa (p = 0,094) w grupie kontrolnej po 12 miesiącach obserwacji. Wartości wybranych pięciu parametrów analizy czasowej HRV nie zmieniły się istotnie w żadnej z grup (oceniano SDNN, SDNNI, SDANNI, rMSSD i PNN50). Różnice pomiędzy grupami w zakresie parametrów HRV przed badaniem, jak i po jego zakończeniu były nieistotne.
Wnioski: Krótkotrwała przezskórna hormonalna terapia zastępcza nie wpływa istotnie na zmienność rytmu zatokowego i dyspersję QT u kobiet z chorobą wieńcową. (Folia Cardiol. 2003; 10: 649-654)
Słowa kluczowe: hormonalna terapia zastępczaestrogenymenopauzachoroba niedokrwienna sercazmienność rytmu zatokowegodyspersja QT