Zależność między poablacyjnymi zmianami wskaźników uszkodzenia miokardium i parametrami ablacji RF

Streszczenie

Wstęp: Celem niniejszej pracy była ocena dynamiki poablacyjnych zmian wartości wskaźników uszkodzenia mięśnia sercowego [kinazy kreatynowej (CK) i jej izoenzymu MB (CK-MB), aminotransferazy asparginowej (GOT), aminotransferazy alaninowej (GPT), troponiny I oraz mioglobiny] i ich korelacji z wartością użytej energii prądu o częstotliwości fal radiowych (RF).
Materiał i metody: Badaniem objęto 108 pacjentów (62 kobiet, 46 mężczyzn) w wieku 16–78 lat (śr. 50,2 roku), u których skutecznie wykonano ablację RF (WPW A - 20, WPW B - 13, AVNRT - 33, AF - 24, AFl - 8, VT z RVOT - 8, inne - 2). Pomiaru osoczowego stężenia wymienionych wskaźników dokonano przed zabiegiem i 20 godzin po jego zakończeniu.
Wyniki: Uśrednione wartości parametrów ablacyjnych wynosiły: liczba aplikacji - 10,3, całkowita użyta energia RF - 23 139 J. Uwagę zwraca spodziewana najmniejsza liczba aplikacji oraz użytej energii RF w grupie, w której wykonano ablacje łącza przedsionkowokomorowego. Najwięcej aplikacji wymagały ablacje prawostronnego pęczka Kenta, a nieco mniej ektopii prawokomorowej. Największą ilość aplikowanej energii RF notowano w ablacjach arytmii złożonych i zespołu Wolffa-Parkinsona-White’a typu A. Stwierdzono znamienny poablacyjny wzrost stężenia troponiny I i mioglobiny, a w mniejszym stopniu GOT i CK; GPT i CK-MB wykazały tendencję spadkową. Ujawniono także istotną statystycznie korelację między wzrostem troponiny I oraz mioglobiny a parametrami dostarczonej energii RF - liczbą aplikacji i energią RF.
Wniosek: Troponina I, mioglobina oraz w mniejszym stopniu CK i GOT mogą być przydatnymi klinicznie wskaźnikami nawet niewielkich rozmiarów uszkodzeń mięśnia sercowego.