Tom 12, Nr 2 (2005)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2005-02-04
Wyświetlenia strony
423
Wyświetlenia/pobrania artykułu
792
Znaczenie elektrokardiogramu uśrednionego w identyfikacji chorych z restenozą po skutecznym zabiegu angioplastyki balonowej izolowanego zwężenia w tętnicy zstępującej przedniej
Folia Cardiologica Excerpta 2005;12(2):93-102.
Streszczenie
Wstęp: Dotychczas nie poznano rzeczywistej wartości badań nieinwazyjnych w ocenie występowania
restenozy u chorych po zabiegu angioplastyki naczyń wieńcowych (PTCA). Celem
badania było określenie znaczenia elektrokardiogramu uśrednionego z oceną późnych potencjałów
komorowych w identyfikacji chorych z restenozą.
Materiał i metody: Do programu włączono 56 kolejnych chorych z izolowaną zmianą w obrębie tętnicy zstępującej przedniej, poddanych zabiegowi angioplastyki balonowej. W badanej grupie było 41 mężczyzn i 15 kobiet w średnim wieku 56,2 ± 8,3 roku. U wszystkich chorych po upływie 6 miesięcy przeprowadzono kontrolną koronarografię. U każdego pacjenta 2-krotnie wykonano zapis elektrokardiogramu uśrednionego z rejestracją późnych potencjałów komorowych (w ciągu 14 dni od zabiegu PTCA i ponownie przed kontrolną koronarografią).
Wyniki: W badanej grupie powtórne zwężenie w obrębie tętnicy zstępującej przedniej stwierdzono łącznie u 15 chorych (26,8%), a brak restenozy u 41 osób (73,2%). Zaobserwowano, iż stosując filtr 25 Hz całkowity czas trwania uśrednionego zespołu QRS (QRS total) był istotnie statystycznie dłuższy w grupie chorych z restenozą zarówno podczas rejestracji wykonanej przed rozpoczęciem badania (p < 0,01), jak i po 6 miesiącach (p < 0,05). Również czas trwania niskonapięciowych oscylacji (< 40 μV), tworzących końcowy fragment zespołu QRS (HFLA), był dłuższy w badaniu wyjściowym w grupie chorych z restenozą, jednakże nie osiągnął on wartości istotnej statystycznie (p = 0,06). Przyjmując jako punkt odcięcia wartości QRS total ≥ 130 ms, stwierdzono, iż taka wartość pomiaru na początku obserwacji i w 6. miesiącu pozwala odpowiednio z 70- lub 62-procentową czułością oraz 70- lub 74-procentową swoistością, 43- lub 44-procentową dodatnią wartością prognostyczną oraz 85- lub 86-procentową ujemną wartością prognostyczną określić prawdopodobieństwo obecności restenozy. Stosując filtr 40 Hz, nie obserwowano różnic poszczególnych parametrów elektrokardiogramu uśrednionego zarówno w rejestracji na początku badania, jak i rejestracji przeprowadzonej po 6 miesiącach.
Wnioski: Wystąpienie restenozy po zabiegu angioplastyki może wpływać na zmiany elektrokardiogramu uśrednionego. (Folia Cardiol. 2005; 12: 93–102)
Materiał i metody: Do programu włączono 56 kolejnych chorych z izolowaną zmianą w obrębie tętnicy zstępującej przedniej, poddanych zabiegowi angioplastyki balonowej. W badanej grupie było 41 mężczyzn i 15 kobiet w średnim wieku 56,2 ± 8,3 roku. U wszystkich chorych po upływie 6 miesięcy przeprowadzono kontrolną koronarografię. U każdego pacjenta 2-krotnie wykonano zapis elektrokardiogramu uśrednionego z rejestracją późnych potencjałów komorowych (w ciągu 14 dni od zabiegu PTCA i ponownie przed kontrolną koronarografią).
Wyniki: W badanej grupie powtórne zwężenie w obrębie tętnicy zstępującej przedniej stwierdzono łącznie u 15 chorych (26,8%), a brak restenozy u 41 osób (73,2%). Zaobserwowano, iż stosując filtr 25 Hz całkowity czas trwania uśrednionego zespołu QRS (QRS total) był istotnie statystycznie dłuższy w grupie chorych z restenozą zarówno podczas rejestracji wykonanej przed rozpoczęciem badania (p < 0,01), jak i po 6 miesiącach (p < 0,05). Również czas trwania niskonapięciowych oscylacji (< 40 μV), tworzących końcowy fragment zespołu QRS (HFLA), był dłuższy w badaniu wyjściowym w grupie chorych z restenozą, jednakże nie osiągnął on wartości istotnej statystycznie (p = 0,06). Przyjmując jako punkt odcięcia wartości QRS total ≥ 130 ms, stwierdzono, iż taka wartość pomiaru na początku obserwacji i w 6. miesiącu pozwala odpowiednio z 70- lub 62-procentową czułością oraz 70- lub 74-procentową swoistością, 43- lub 44-procentową dodatnią wartością prognostyczną oraz 85- lub 86-procentową ujemną wartością prognostyczną określić prawdopodobieństwo obecności restenozy. Stosując filtr 40 Hz, nie obserwowano różnic poszczególnych parametrów elektrokardiogramu uśrednionego zarówno w rejestracji na początku badania, jak i rejestracji przeprowadzonej po 6 miesiącach.
Wnioski: Wystąpienie restenozy po zabiegu angioplastyki może wpływać na zmiany elektrokardiogramu uśrednionego. (Folia Cardiol. 2005; 12: 93–102)
Słowa kluczowe: PTCArestenozaelektrokardiogram uśredniony
